De LIGHTROOM nabehandeling

TUTO: Nabewerking van een onderwaterfoto 

We zagen in het vorige artikel de voordelen van de verwerkingskracht van een RAW-bestand ten opzichte van een JPEG-afbeelding. U zult door deze tutorial de "metamorfose" van een onbewerkt bestand zien tot een foto die volgens zijn eigen gevoeligheid is bewerkt. Ik zal je dus stap voor stap de belangrijkste stadia van de ontwikkeling van een RAW-bestand beschrijven. De verwerking van deze bestanden maakt deel uit van een reeks acties en aanpassingen gericht op de verschillende concepten waaruit een foto bestaat. Deze opeenvolging van acties wordt de "workflow" genoemd. Deze aanpassingen komen bovenop de instellingen die tijdens de opname zijn gemaakt. Het is belangrijk om duidelijk te maken dat alles wat u met uw camera kunt doen, wanneer u in het veld fotografeert, op dit moment moet worden gedaan. Dit geldt zelfs nog meer voor onderwaterfotografie. De fout zou zijn om tegen jezelf te zeggen, zoveel pi, ik maak deze aanpassing niet of ik optimaliseer deze niet, omdat ik het later zou kunnen doen met Lightroom of Photoshop. Postproductie, of de computerverwerking van een foto, is een integraal onderdeel van het proces van het maken van een fotografisch werk. Naar mijn mening is dit een net zo belangrijke stap als het schieten zelf. De belangrijkste concepten die we in deze gids behandelen, zijn de volgende: contrast, tonen en kleuren en enkele gelokaliseerde actiegereedschappen. De lijst met beschreven acties is niet uitputtend.

De postproductie van een RAW-bestand is in wezen hetzelfde als een onderwater- of terrestrische foto. Desalniettemin zijn er specifieke kenmerken voor de ontwikkeling van onderwaterbeelden.

Deze tutorial is voor beginners, mensen die geen ervaring hebben met postproductie en die dit onderwerp willen verdiepen.

We doorlopen de workflow en werken aan de ontwikkeling van een RAW-bestand met Adobe Lightroom CC 2015-software.

Zodat u het stapsgewijze proces kunt volgen, zal ik het RAW-bestand voor u beschikbaar stellen zodat u dezelfde instellingen kunt maken als ik. Let op, de kleurweergave kan variëren, afhankelijk van de schermen, vooral als ze niet zijn gekalibreerd.

Zoals ik hierboven heb aangekondigd, is de ontwikkeling van een RAW een actiesuite die tot doel heeft enkele concepten te optimaliseren en aan te passen die niet kunnen worden gerealiseerd tijdens de opname.

Ik zal je stap voor stap alle acties beschrijven die zijn gebruikt om de verwerking van deze onderwaterschot uit te voeren, omdat deze voor / na vergelijking bewijst:

Deze foto is genomen aan het einde van de duik in de S-Pass in Mayotte. Het is een foto tegen het licht, dus met een sterke dynamiek.

Presentatie van de software-interface:

Open eerst uw foto in Lightroom en klik op het tabblad Development.

Je zou deze interface moeten hebben:

Dit is hoe de Lightroom-werkruimte wordt weergegeven met alle elementen of een groep elementen waarmee we aan het bestand kunnen werken.

- Het histogram: het bevindt zich rechtsboven. Je kunt het nut ervan vinden door terug te keren naar mijn artikel: Fundamentals of photography. Dit histogram zal tijdens de fotografische verwerking evolueren. Elke actie heeft er een effect op.

- Exifs: dit zijn de indicaties van de opnameparameters. (Snelheid, Diafragma, ISO maar ook de brandpuntsafstand en de gebruikte lens, hier een 16-35 tot 16 mm)

- Het gelokaliseerde toolpaneel: met deze groep tools kun je bijsnijden, de horizon corrigeren, een gelokaliseerde witbalans uitvoeren (erg praktisch bij onderwaterfotografie), gegradueerde filters toevoegen, gelokaliseerde correcties aanbrengen diverse etc.

- Aanpassingstabbladen: er zijn er 9 (basisaanpassing, tooncurve, detail, TSI / grijsniveau, gedeeltelijke toning, detail, lenscorrecties, transformaties, effecten en kalibratie van het apparaat Foto)

- Voorbeeldoptie: dit is een zeer praktische tool waarmee u een voor / na aangebrachte wijziging kunt bekijken. Het heeft verschillende weergavestijlen.

- Schaal: essentieel hulpmiddel voor het in- of uitzoomen op de foto.

Allereerst moeten enkele aanpassingen worden gedaan die permanent op de software blijven staan.

Ik wil het hebben over de werkkleurruimte en het basisprofiel van waaruit we gaan werken en mogelijk ook onze foto's exporteren naar Photoshop na de ontwikkeling van RAW.

De kleurruimte waaronder we moeten werken is ProPhoto RGB. Dit is de grootste beschikbare kleurruimte voor ons. Hoewel de meeste schermen niet in staat zijn om alle kleuren in deze ruimte te renderen, is het belangrijk om het te gebruiken om de best mogelijke kleurtint te krijgen. Dit geldt nog meer voor onderwaterfotografie of blauwtinten zijn talrijk. Deze ruimte zorgt voor een beter verloop, een betere overgang van verschillende tinten.

U moet ook de kleurdiepte selecteren bij 16 Bits / Layer. Zorg er ook voor dat het formaat niet wordt gewijzigd.

Deze wijzigingen kunnen worden aangebracht door op Lightroom => Voorkeuren => Externe editie te klikken.

U krijgt dit venster:

Voordat u met onze behandeling begint, is het belangrijk om het profiel te selecteren dat als basis zal dienen voor onze behandeling. Om beter te begrijpen wat profielen zijn, kun je mijn artikel over RAW-indeling opnieuw lezen via deze link: http://www.blog.underwater-landscape.com/format-raw/

Om het profiel te selecteren, klikt u op het tabblad laatste aanpassing: kalibratie van de camera

Als het tabblad eenmaal is geopend, heb je een heel paneel met schuifregelaarinstellingen. Voorlopig concentreren we ons alleen op het menu Profiel:

Lightroom biedt verschillende interpretaties van een RAW-bestand. Deze interpretaties zijn in feite de profielen. Sommige van deze profielen worden al aangeboden door uw camera (landschap, portret, enz.), Terwijl andere profielen zijn gemaakt door Adobe. De basisweergave verschilt sterk, afhankelijk van het profiel dat u hebt gekozen. Hier is het doel om het meest neutrale profiel te selecteren om de behandelingsstroom beter te beheersen.

Hier is een kleine vergelijking van de weergave van verschillende profielen.

U zult merken dat de weergaven totaal verschillend zijn, zowel qua contrasten als qua colorimetrie. Zeker als het profiel, hebben Camera Landschap een contrast en kleurverzadiging te uitgesproken voor mijn smaak.

Ik selecteer altijd het Adobe Standar V2-profiel. Dit is het profiel dat het meeste detail biedt en qua kleuren het meest neutraal is. Het is ook een zeer laag contrast, waardoor we de volledige mogelijkheid hebben om het contrast aan te passen dat we willen.

Maar niets verbiedt je om op een ander profiel te gaan, het is gewoon een kwestie van waardering en interpretatie.

Contrast, tonen en informatie ophalen:

Het RAW-bestand met het profiel dat ik eerder heb geselecteerd, bevindt zich in de huidige saaie, niet-contrasterende staat. Dit is normaal, het begrip contrast en toon is subjectief. De rol van de sensor is het vastleggen van de maximale hoeveelheid informatie. Maar sommige, zoals contrast, zijn afhankelijk van onze eigen gevoeligheid.

Contrast zijn, net als blootstelling, subjectieve begrippen. Ze zijn sterk afhankelijk van onze interpretatie en de weergave die we op onze foto willen maken. Dit is de reden waarom een ​​macrofoto op een zwarte achtergrond opzettelijk onderbelicht zal zijn, terwijl een stemmingsfoto, zoals deze, een scène in zijn geheel wil laten zien en een zo redelijk mogelijke belichting vereist. .

In dit geval de eerste van de acties in de RAW-ontwikkelingsworkflow. Bestaat uit gegevensherstel in sterk belichte en onderbelichte gebieden. Kortom, het herstel van zogenaamde "verbrande" of "geblokkeerde" gebieden. Het hangt grotendeels af van de dynamiek van de sensor. Hoe recenter de sensoren, hoe meer deze dynamiek, en daarom is de mogelijkheid om informatie op te halen belangrijk. Deze oplossing heeft zijn grenzen, je moet allereerst je foto belichten en de kracht van je flitsers aanpassen om de minste informatie te extraheren.

Op deze foto kunnen we zien dat er geen "geblokkeerde" gebieden zijn, dat wil zeggen volledig zwart. Slechts een klein deel van de zon is licht overbelicht. We kunnen dus concluderen dat de foto correct is belicht en dat ik niet met de belichtingsschuif hoef te spelen.

Er is een kleine truc om overbelichte en / of verstopte gebieden te identificeren.

Door op de twee kleine knoppen boven het histogram te klikken, kleurt de software de verbrande gebieden in rood en de geblokkeerde gebieden in blauw. We merken in dit voorbeeld op dat er geen gebied is om te herstellen in de lichtbases, alleen een gebied dichtbij de zon is overbelicht. Maar dit is normaal omdat het de zon is.

 

De volgende stap is om te spelen met de basisinstellingen op het tabblad met dezelfde naam.

Maar voordat ik verder ga, zal ik je wat details geven over de cursors op dit tabblad:

Na deze kleine details zal ik proberen wat informatie rond de zon te krijgen, het duidelijkste gedeelte van de foto, maar zonder te veel te proberen. Daarvoor gebruik ik de schuifregelaar van de witte tonen die ik naar links verplaats.

Omdat de schuifregelaar is ingesteld op -40%, merken we dat het overbelichte gebied niet langer rood is gemarkeerd. Er kan ook worden opgemerkt dat deze actie ook en vooral een effect heeft gehad op de andere heldere delen van de foto, omdat de wolken dicht bij dit gebied liggen.

Zodra de informatie is hersteld, is de volgende actie om te spelen op de algemeen beeldcontrast.

De eenvoudigste oplossing is om de contrastschuif te variëren. Deze schuifregelaar vertrouwt op een voorinstelling die de S-curve van de tonen min of meer verandert. Deze oplossing laat weinig manoeuvreerruimte en is veel minder precies dan direct op de curve van de tonen spelen, maar de weergave is vaak correct.

Contrastbeheer met de schuifregelaar voor het algemene beeldcontrast:

We zien met het beeld voor / na hieronder dat het beeld meer contrast vertoont, het vervaagde uiterlijk van de foto vervaagt en het reliëf begint te ontstaan.

Contrastbeheer met de tooncurve:

Dit is een andere methode om het contrast van uw foto aan te passen. Maar voordat we verder gaan, een kleine opheldering over deze tooncurve:

De tooncurve is een zeer belangrijk hulpmiddel bij het aanpassen van het contrast. In tegenstelling tot de contrastschuifregelaar van het basistool, kunt u op het contrast spelen door toonbereiken met de curve te selecteren. Dat wil zeggen, het stelt ons in staat om aan lichte tonen te werken zonder gevolgen voor donkere tonen en vice versa. We kunnen dus een preciezere aanpassing hebben dan met de vorige methode.

Er is een andere manier om met deze curve te spelen. Het is met de puntmethode. We kunnen zoveel punten maken als we willen op de curve om deze naar eigen inzicht te variëren. Aarzel niet om deze methode thuis te testen.

Hieronder staan ​​de contrasten die zijn aangepast met de tooncurvemethode. Ik heb een beetje "pep" in de highlights toegevoegd en de donkere gebieden donkerder gemaakt. De foto wordt dynamischer, het "vervaagde" effect verdwijnt. De behandeling krijgt vorm.

Opmerking: het toevoegen van contrast is van invloed op de meest belichte en onderbelichte delen van een foto. Hoe meer het contrast toeneemt, hoe meer informatie in de extremen "verloren" gaat. Het doel is om een ​​goede balans te vinden, met als belangrijkste de STEMMING, de sfeer of de sfeer die je in je shot wilt brengen.

Voor de behandelingsruimte houd ik het contrast met de tooncurve (zorg ervoor dat u de globale contrastschuif op nul hebt ingesteld).

Duidelijkheid:

Duidelijkheid is het eerste hulpmiddel in de aanwezigheidscategorie in het deelvenster Basisaanpassingstool.

De functie is om de details van de contrastmicrofoons van uw foto te markeren (of niet). Het is vooral interessant om texturen zoals zandkorrels of vissenschubben naar voren te brengen. Het versterkt ook de contouren van de elementen van een foto.

Deze tool verhoogt de dynamiek en het reliëf van uw foto in zijn positieve waarde. Omgekeerd maakt het het glad totdat het het ‘vervaagt’ tot zijn negatieve waarde (die ik persoonlijk nooit gebruik).

Toen ik begon met computerverwerking, heb ik veel helderheid gebruikt om "pep" aan mijn foto's toe te voegen. Maar na verloop van tijd, met ervaring, ben ik gaan beseffen dat deze aantrekkelijke tool met uiterste voorzichtigheid moet worden gebruikt. Zo erg zelfs dat ik het nauwelijks meer gebruik, of alleen op bepaalde punten op een foto. Door misbruik van helderheid wordt de foto vervormd, wordt deze minder "zacht" met soms een metaalachtig aspect.

Het onderstaande voorbeeld zegt veel meer dan een paar woorden:

Voor deze behandeling ga ik geen duidelijkheid toevoegen, ik vind de foto al heel dynamisch met een opluchting die wordt benadrukt door het contrastbeheer dat we eerder realiseerden.

Lens correcties:

Lightroom heeft een functie die ook de gebruikte lens detecteert en u een correctie van chromatische aberratie en vignettering biedt. Correctie van chromatische aberraties moet elke keer worden uitgevoerd.

Hieronder is een screenshot voor lenscorrectie en daarna.

We merken een verschil in weergave op de contouren van de foto. Inderdaad, de correctie van vignettering "verheldert" de contouren die worden verduisterd door de optische standaard van de lens. Deze correctie is naar mijn mening niet systematisch. Het is echt van geval tot geval, afhankelijk van de foto en de samenstelling. Ik voeg bijna altijd lichtafval toe aan mijn foto's om het oog naar het onderwerp te leiden. Dit is dus geen correctie die ik regelmatig doe. Merk op dat lichtafval ook erg afhankelijk is van de kwaliteit van je lens. Hoe hoger de kwaliteit van het objectief, hoe minder lichtafval er zal zijn, of in het slechtste geval beter zal beheren in de verspreiding ervan.

Voor deze foto ga ik wat lensvignettering behouden, dus ik ga deze correctie toepassen tot wel 30%. Waarom deze keuze? Omdat de donkere randen van de foto de blik richten op het midden van de foto, waar het onderwerp zich bevindt. Ik behoud de vervormingscorrectie echter bijna altijd.

Kleuren:

Hier is nog een groot hoofdstuk in computerverwerking. Kleuren !!! De interpretatie van colorimetrie is specifiek voor elk. En zoals ik al zei in mijn vorige RAW-artikel, is de schermfeedback van je camera niet de absolute waarheid. Nog meer bij onderwaterfotografie worden de kleur of kleuren sterk beïnvloed door de waterkolom. De fijnheid van de kleurbehandeling evolueert naargelang uw ervaring. Net als bij goede wijn of kaas, rijpt het na verloop van tijd. De meest voorkomende fout is die van "te veel". De belangrijkste oorzaak is het te verzadigen van de kleuren. En geloof me, we zijn er heel snel. Kleurharmonie is ook erg belangrijk. Pas op voor dominante kleuren (vanwege een slechte witbalans of slechte verlichting).

Er zijn verschillende hulpmiddelen om aan de kleuren van een foto te werken.

- Het gereedschap Temperatuur en tint.

- Beheer van elke kleur afzonderlijk in het tabblad TSL / Kleur / NB.

- Het gereedschap Gedeeltelijke draai, die, afhankelijk van onze keuze, de kleuren van highlights en / of lichtbases beïnvloedt.

- De tool voor het aanpassen primaire kleuren die zich op het tabblad Kalibreren van de camera bevindt.

Eerst zullen we de managementtool van zien Temperatuur en tint dat is in de basisinstellingen:

We zien hier dat de temperatuur 5 850 graden Kelvin is. Deze instelling is afhankelijk van de instelling van uw camera. Voor deze duik laat ik de camera de kleurtemperatuur aan, maar ik pas deze soms handmatig aan.

Door de schuifregelaar te wijzigen, kunt u de kleuren aanpassen om ze warmer of koeler te maken.

Hier zijn twee overdreven voorbeelden van wat er mogelijk is met deze tool:

Hierboven een kleurtemperatuur van 7000 graden Kelvin.

We merken meteen dat de kleuren warmer zijn. Ze schieten naar het geel.

Hierboven een kleurtemperatuur van 4700 graden Kelvin.

In tegenstelling tot de vorige, merken we dat de kleuren naar koelere tinten trekken, dus naar blauwachtige tinten.

We kunnen zien dat de temperatuur het hele kleurenspectrum van de foto beïnvloedt. Wees voorzichtig, de weergave kan sterk verschillen, afhankelijk van de schermen, als ze niet zijn gekalibreerd door een colorimetrische sonde. Over het algemeen worden onderwaterfoto's het beste weergegeven met een temperatuur tussen 4800 K en 5500 K. Voor deze foto laat ik de kleurtemperatuur ongewijzigd op 5850 K, omdat ik die ook vrij goed in balans vind.

Voor de schuifregelaar Tint is deze exact hetzelfde als voor de tint, behalve dat het kleurenspectrum min of meer groen of magenta wordt. En wat temperatuur betreft, ik zou deze waarde niet veranderen.

Nog steeds op het tabblad Basisinstellingen hebben we twee schuifregelaars om de kleuren te markeren.

Dit zijn de laatste twee: Levendigheid en verzadiging.

Wat is het verschil tussen vibratie en verzadiging?

De verzadiging van een kleur in kleur is in zekere zin de intensiteit van zijn tint. Een verzadigde kleur neigt naar fluo terwijl een laag verzadigde kleur neigt naar een pasteltint.

Voor de levendigheid is de definitie veel minder eenvoudig. Allereerst is het een begrip populair bij Adobe.

Hier is hun definitie: " Met de instelling Levendigheid wordt de verzadiging aangepast om het bijsnijden van kleuren te beperken tot bijna het maximale verzadigingsniveau. Deze instelling verhoogt het verzadigingsniveau van zwak verzadigde kleuren zodat het hoger is dan dat van reeds verzadigde kleuren. Het helpt ook om overmatige verzadiging van huidtinten te voorkomen. "

We kunnen dus het verschil tussen deze twee begrippen concluderen.

Verzadiging verhoogt de tintintensiteit van alle kleuren, terwijl levendigheid de minder uitgesproken kleuren (middentonen) selecteert om hun tint te intensiveren zonder de reeds dominante kleuren te beïnvloeden.

In onderwaterfotografie heeft de levendigheid een troef om de kleuren van de onderwerpen te vergroten, zonder de dominante kleuren, de blauwe in de meeste gevallen, te wijzigen.

Maar pas op, je moet spaarzaam op deze schuifregelaars spelen !!!!

Hier is bijvoorbeeld de levendigheid naar 50% geduwd:

En nu is de verzadiging naar 50% geduwd:

We merken op dat de verzadiging die naar 50% wordt geduwd, een weergave geeft die helemaal niet natuurlijk lijkt, terwijl de levendigheid van 50% niet in overmaat valt.

Het is duidelijk dat ik opzettelijk overdreven heb over de schuifregelaars voor deze twee voorbeelden. Ik overschrijd nooit 20% in levendigheid en 10% in verzadiging. Dit zijn de grenswaarden die ik mezelf de afgelopen jaren heb gesteld. Buiten deze drempels lijkt de weergave mij niet langer natuurlijk.

Hier is de weergave naar 20% van levendigheid en 10% van verzadiging:

De TLS / Kleur / NB-tool:

Om een ​​specifieke kleur te wijzigen zonder anderen te beïnvloeden, gebruiken we de tools op het tabblad TLS / Kleur / NB.

Er zijn verschillende presentaties van deze volgende tool of u klikt op TSL of Kleur, maar het is eigenlijk hetzelfde.

U kunt 8 verschillende kleuren wijzigen: rood, oranje, geel, groen, blauwgroen (cyaan), blauw, paars en magenta.

Op elk van deze kleuren kunnen we 3 concepten beïnvloeden: tint, verzadiging en helderheid. Hierdoor kunnen we voor elke kleur nauwkeurige aanpassingen maken zonder de andere te wijzigen.

Voor ons voorbeeld vind ik dat de blues een beetje te veel naar het groen trekken en het stoort me een beetje.

Ik ga hun tint veranderen door de cyaan (blauwgroene) schuifregelaar naar rechts te duwen, zoals hieronder:

Let op: cyaantinten hebben een grote invloed op de weergave van blues in een foto. Het is de kleur om vóór alle anderen aan te werken.

Ik ga niet spelen op kleurverzadiging met deze tool omdat ik de verzadiging eerder al heb aangepast. Maar niets belet ons de verzadiging van een kleur te duwen / verlagen als deze onvoldoende of marginaal lijkt voor andere kleuren.

We krijgen een blauw die niet aan de green trekt. Het is aan iedereen om te bepalen dat dit de meest geschikte kleur is.

Gedeeltelijke draai:

Dit is een andere methode om hooglichten en / of schaduwen aan te passen. In dit geval kunt u geen specifieke kleur selecteren. Het is het hele kleurenspectrum van hooglichten of schaduwen dat is gewijzigd. Hoewel het een hulpmiddel is dat ik soms gebruik bij landschapsfotografie, gebruik ik het nooit bij de postproductie van een onderwaterfoto.

Er is een derde methode om kleuren aan te passen. Om dit te doen, gaan we naar een tabblad dat we al hebben gezien: Kalibratie van de camera :

Op dit tabblad hebben we de beschikbare profielen gezien (standaard, liggend, etc.). Maar er is ook een reeks schuifregelaars die tot doel hebben de primaire kleuren te wijzigen: rood, groen en blauw (RGB), evenals een schuifregelaar die speelt op de tint van de schaduwen. Als we een van deze schuifregelaars aanpassen, heeft dit een directe impact op de primaire kleur, maar ook op alle secundaire kleuren die eruit voortvloeien.

Om u een voorbeeld te geven, ik wil graag een beetje meer rood brengen op de visser die naar mijn smaak iets te veel aan het geel trekt. Je zult merken met de voor / na vergelijking hieronder dat de aanpassing ook een impact heeft op de warme tinten van het koraal. Voel je vrij om de schuifregelaars te variëren, zelfs in extremen om de mogelijke weergaven met deze tool te visualiseren.

Voor kalibratie:

Na kalibratie:

Op dit punt in de verwerking is het zware werk gedaan. De algehele look van de foto past bij mij. Maar er is nog een groot aantal mogelijke acties. Vooral met gelokaliseerde actiegereedschappen of gegradueerde filters.

Ik ga niet in op alle actietools die in deze tutorial zijn gelokaliseerd, noch op de twee tabbladen Transformatie, Detail et effecten. Maar ik verzoek u dringend om ze empirisch te testen. Het is een geweldige manier om te leren.

Anderzijds zullen we samen de mogelijkheden van de tool bekijken Gegradueerd filter.

Het gegradueerde (of gedegradeerde) filter is, zoals de naam suggereert, een "progressief" filter. Dit filter kan in elke richting worden gedraaid en de schaalverdeling kan naar eigen inzicht worden gewijzigd. Het is vooral effectief bij landschapsfotografie, bijvoorbeeld voor het werken aan luchten. Bij onderwaterfotografie is het handig om aan het wateroppervlak te werken.

Het gereedschap Gegradueerde filter bevindt zich in het gelokaliseerde palet. Dit is de kleine rechthoek die rood wordt omringd op de onderstaande foto.

Zodra u op deze kleine rechthoek klikt, verschijnt een reeks schuifregelaars. Deze zijn bijna hetzelfde als de instellingen van de schuifregelaars. Maar voordat we iets wijzigen, moeten we eerst het filter op onze foto plaatsen.

Klik hiertoe op het punt van de foto waar u het filter wilt laten beginnen en verplaats de muiscursor naar waar u wilt stoppen.

Wat ons dit geeft:

We hebben 3-lijnen die verschijnen. Alle wijzigingen liggen 100% boven de bovenste regel.

Het filter wordt op een progressieve manier ingedeeld tussen de bovenste regel en de onderste regel op 0%. Dus alles onder de onderste regel zal niet veranderen.

Natuurlijk is de afstand tussen de bovenste regel en de onderste regel naar wens aan te passen.

Hier is een voorbeeld van de weergave die we kunnen hebben:

We kunnen op de foto hierboven zien dat ik de schuifregelaars voor belichting, contrast, hoge lichten, helderheid en verzadiging heb gewijzigd. Al deze acties / aanpassingen hebben het effect dat ze een beetje "pep" geven aan het wateroppervlak terwijl informatie wordt opgehaald in de hooglichten van de zon.

Zonder gegradueerde filter:

Met gegradueerde filter:

Deze tool komt aan het einde van de behandeling. Het is als een afwerkingsgereedschap. Maar net als alle postproductietools, moet het spaarzaam worden gebruikt zonder te veel te willen proberen. Het moet onzichtbaar blijven voor het oog. Anders ging je te ver.

Lightroom-verwerking is nu voltooid. Hieronder is de uiteindelijke weergave goed. Het herstel van informatie, het beheer van het contract en de kleuren leiden tot deze foto. Hoewel het verschilt van het RAW-bestand, blijft het werk dat aan deze onderwaterfoto is gedaan, trouw aan de scène die ik in gedachten heb.

Net als in het verleden bij film, komt de verwerking van het RAW-bestand overeen met de ontwikkeling van een filmfoto. De fotograaf verving zijn donkere kamer door zijn computer. Digitale verwerking, en ik heb het over verwerking en niet over "retoucheren", is een integraal onderdeel van het proces van het maken van een fotografisch werk, waarvan het ruwe materiaal het RAW-bestand is dat tijdens het fotograferen is gemaakt. Het maakt deel uit van een reeks acties (werkstroom) die tot doel heeft een beeld te doordringen en te sublimeren door middel van de emoties, gevoelens, visie en ervaring van de fotograaf.

Deze handleiding voor beeldverwerking onder water is een gids. Het is absoluut noodzakelijk dat u zich vertrouwd maakt met uw verwerkingssoftware. Er is geen geheim, hoe meer u aan uw foto's werkt, hoe beter u wordt. Uw gevoeligheid zal evolueren naargelang uw knowhow. Het zal in de loop van de tijd verfijnen. Maar bovenal zul je een paar uur achter je scherm moeten zitten. Wat op dit moment vervelend en empirisch lijkt, wordt een waar genoegen als je de verschillende tools die je eerder hebt gezien onder de knie hebt. De kennis en ervaring die u opdoet in computerverwerking, zullen de manier waarop u fotografeert veranderen. U zult geen foto's meer maken om een ​​mooie preview te zien op het scherm van uw doos! Nee, je fotografeert volgens de mogelijkheden van je camera en degene die je hebt in de postproductie. Maar vergeet nooit een essentieel ding: alles wat er bij de schietpartij kan gebeuren, moet op dat moment gebeuren !!!!