Mayotte, het eiland met schildpadden ... gepocheerd

Mayotte, klein juweeltje van de archipel van de Comoren in de Indische Oceaan, heeft de tweede grootste gesloten lagune ter wereld met een oppervlakte van 1 100 km 2. De geografische ligging, aan de monding van het Kanaal van Mozambique, geeft het een uitzonderlijke biodiversiteit. Een grote populatie zeeschildpadden komt eten en paren in de vredige wateren van de lagune. Maar de tijd komt om te liggen, deze lange en vervelende reis die ze maken om terug te gaan naar de stranden Mahoraises die ze tien of vijftien jaar eerder geboren zagen, wordt voor sommigen hun tombe. Stroperij is de belangrijkste oorzaak van hun verdwijning, ver voor de aanvallen van zwerfhonden of aanvaringen met boten.

- Door Gabriel Barathieu speciale gezant voor Mayotte. 

In Mayotte vinden we meestal vijf soorten. De groene schildpad (Chelonia mydas), Loggerhead (Caretta caretta), Olive (Lepidochelys olivacea) en Lute (Dermochelys coriacea). Genest is veruit de meest voorkomende.

Hawksbill die in de S-pas zwemt

De anderen worden af ​​en toe waargenomen in de Mahoran-wateren buiten de lagune. Naar schatting ontvangt de lagune het hele jaar door ongeveer 3000-schildpadden. Dit cijfer kan oplopen tot 5000 tijdens paaiperioden.

Een derde van de stranden van Mayotte zijn broedplaatsen voor schildpadden. Degenen die gepocheerd zijn op stranden komen van andere eilanden van de Indische Oceaan (verspreide eilanden, Madagascar, Comoren, Afrikaanse kusten, Seychellen, Réunion, Mauritius enz.). Ze maken dus een lange reis van alle 3 tot 5-jaren om zich voort te planten op de stranden waar ze twintig tot dertig jaar eerder zijn geboren.

Groene schildpad die in de lagune Mayotte koppelen.

Stroperij in Mayotte:

De stroperij van groene schildpadden, onlangs aan het licht gebracht door de Sea Sheperd-teams tijdens hun Nyamba-operatie, is helaas niet nieuw. De consumptie van schildpaddenvlees is cultureel in de Comoren-archipel. Hoewel de houding de afgelopen decennia is veranderd, is stroperij nog steeds springlevend.
Wie zijn de daders van deze moorden, met welk doel dood je de schildpadden? Welk verkeer verbergt zich achter, dat schildpadvlees verkoopt?

Het officiële rapport van de REMMAT (Mahorais Network of Marine Mammals and Sea Turtles), opgericht in 2010, is om onze kennis van zeeschildpadden en zeezoogdieren te verbeteren. En in het bijzonder over de oorzaken van hun sterfte. Dit netwerk wil zo breed mogelijk zijn.

Volgens een van hun rapporten was in 2015 ongeveer 80% van de oorzaak van sterfte en angst bij zeeschildpadden van Mayotte het gevolg van stroperij.

Afgezien van stroperij worden zeeschildpadden ook bedreigd door de aanvallen van zwerfhonden, botsingen met boten, accidentele visserij of vervuiling (ingestie van plastic puin, opsluiting in verlaten vistuig ...).

Tussen 2011 en 2015 heeft het netwerk meer dan 1000 dode of noodlijdende schildpadden geïdentificeerd. Honderd schildpadden zijn ook gered door leden van de REMMAT, en sommigen hebben kunnen profiteren van zorg met de hulp van veterinaire partners van het netwerk.

De tellingen van de REMMAT zijn echter niet uitputtend en zijn beperkt tot een beperkte observatie-inspanning, afhankelijk van de beschikbare menselijke en logistieke middelen, de betrokkenheid van het grote publiek en de gebruikers van de zee.

Periodiciteit van stroperij:

Schildpadden worden gejaagd als ze eieren op het strand gaan leggen. Als gevolg hiervan zijn de meeste slachtoffers vrouwelijke groene schildpadden. Inderdaad, maandelijkse variaties in het aantal stroperijincidenten lijken samen te vallen met het gebruik van neststranden door groene schildpadden.

Stroperij bevindt zich meestal op moeilijk bereikbare stranden en redelijk geïsoleerd. Stroperijacties worden in plaats daarvan geregistreerd in gemeenten met neststranden.

Schildpadden of schelpen worden soms gezien, liggend op de stranden van het zuiden van het eiland. Maar stropers laten niet altijd sporen achter van hun moorden. Hun werkwijze evolueert om te voorkomen dat ze worden geïdentificeerd. Ze begraven de carapaces in het zand, verstoppen ze in de struiken of ze gaan aan boord van hun boten en laten ze af.
Om deze ecologische ramp te realiseren, is het voldoende om te vertrekken om het zelf te zien en om een ​​inventaris op te maken op het strand van Papani in Petite-Terre.

Papani strand

Het strand van Papani zou een van de meest gepocheerde stranden van het eiland zijn, vanwege zijn isolatie. Omringd door een steile klif, is de toegang zeer beperkt en alleen mogelijk bij eb.

Antoine, een actief lid van de vereniging Oulanga Na Nyamba, was elke avond in juli op Papani-strand aanwezig met Sea Sheperd-leden voor Operatie Nyamba. Hij kent de plaats heel goed. Het is aan het begin van het pad van het Dziani-meer dat de afspraak vastlegt. Het pad langs deze krater leidt naar de oceaan. De een gaat op een ander pad dat leidt naar de voet van de klif die langs het strand loopt. Abrupt pad, geïmproviseerd touw om langs de brokkelige rots van de klif te gaan, het strand is eigenlijk moeilijk toegankelijk. De plaats is magisch. De okerkleur van de palagonietrotsen grenst aan een prachtige flat bedekt met een enorm herbarium waar schildpadden komen grazen. Maar het sprookje verdwijnt abrupt bij het zien van tientallen schildpadden. Sommigen liggen tussen de rotsen, gegooid door de golven, anderen bezaaien de struiken die langs de klif lopen. Het rapport is duidelijk: het strand is een echte massa zeeschildpadden. Deze begraafplaats, die oorspronkelijk een geboorteplaats is, zoals aangegeven door sporen van wendingen in de vroege ochtend, is de illustratie van de stroperij. Verder ruiken hele schelpen ontdekt door het ochtendgetijde nog steeds naar verrotting.

 Schildjes van groene schildpadden gepocheerd op het strand

Ze zijn gemarkeerd met een verfstreek, zodat de REMAT-middelen ze niet twee keer tellen.
In het uiterste noorden van het strand zijn het meer dan een dozijn schelpen die in één bestand zijn gegroepeerd. Deze macabere reeks lijken kan grotendeels de hele lengte van het strand beslaan.

Schildjes van groene schildpadden gepocheerd op het strand

Antoine verbleef elke maand een nacht op de stranden van Petite Terre. Hij is een actief lid van de vereniging Oulanga na Nyamba. Hij is bekend met de praktijken van "schildpadden headsters": " Ze hebben verschillende methoden. Om te beginnen komen stropers discreet op een strand bezocht door schildpadden en geïsoleerd, zoals Papani bijvoorbeeld. Ze komen er met de bootéger (boot of kano), of à voet, via paden. Als er dan een schildpad komt om eieren te leggen, wachten ze tot hij hoog is. Ze terug, et dan, snijd het, afhankelijk van het geval, ter plaatse af en open het in tweeën om het niet te doenkopédan vlees, of zij deemmènent rechtstreeks met een kruiwagen, zeildoek of hun boot, om het op een meer discrete plaats te snijden. Alle groepen stropers die we zagençu tijdens patrouilles niet overschrijden twee of drie individuen. "

Antoine vervolgt: " Il Er is ook een een ander type stroperij, meer opportunistisch. Bijvoorbeeld, een schildpad vast op de flat, wachtend op het tij kan stijgen worden gevangen genomen door vissers die langskwamen, en die iets zagen om hun gewoonte te verbeteren. "

 

« We hebben ook, meer zelden, waargenomen stroperij van jongere schildpadden, nog niet oud leggen, pECHed in het zeegras où ze voeden. "

 

De schildpaddenhandel in Mayotte speelt in op een helaas aanwezige vraag naar voedsel. Een schildpad doden wordt niet gezien als een ''act vanélictueux, Mêmij als mensen weten dat dit een illegale handeling is, Ent nog minder als een vernietiging van de biodiversiteité'', préAntoine precieze.

 

Opkomst van de ochtend op het strand van Papani

''Sik wat schildpadden ben jijées en consumerenées direct, er is verkeer, à 'Sélokale schaal. Stropers verkopen vlees à wederverkopers, die bestellingen opnemen tegen een comfortabele marge. Een enkele schildpad van honderd kilo kan veel opleveren'', Antoine rapporteert.

Consumenten zouden afkomstig zijn uit alle sociale lagen van de bevolking, en ongeacht hun afkomst, integendeel. Maar de mensen die zijn gearresteerd wegens stroperij op zeeschildpadden zijn meestal mensen aan de rand van de samenleving, getroffen door armoede, drugs, alcoholisme of criminaliteit.

Het strand van Papani is bezaaid met fragmenten van schildpadden.

Volgens het lid van de vereniging Oulanga na Nyamba: ''rédruk is niet sterk genoeg om stam stroperij op onze îhet. In théorie, elke daad van stroperij op een dierenprotestégé zou worden gestraft met een jaar gevangenisstraf en een boete van 15 euro. Sterker nog, we zien dat stropers rondkomen met één nacht op wacht à uitzicht, een boete die ze niet zullen betalen, en zich geen zorgen makenétés qu'aprilès meerdere récidives.''

 

''Aan de andere kant zijn de middelen die worden ingezet om deze dieren te beschermen onvoldoende. Het personeel van bevoegde milieuorganisaties (natuurbrigade, Mayotte Marine Natural Park), ondanks hun inspanningen zijn weinig vergeleken met de grootte van de lagune. De politie, die ook bevoegd is om de milieucode te handhaven, heeft helaas andere prioriteiten op het grondgebied.

Er is nu nog maar één neststrand dat wordt bewaakt door de Algemene Raad.Eral van Mayotte, Moya in klein land en het bewakingsteam ontbreekt het aan de middelen, ze hebben bijvoorbeeld geen elektriciteit meer in hun kamer, en dit sinds de batterij van het zonnepaneel defect is ... voor enkele maanden. 

 

Schildpadhoofd dat op het strand ligt.

Door de aanwezigheid van "verrassing" op dit strand 's nachts, realiseren we onsçis dat een groot deel van de bewakers niet het werk doet waarvoor ze zijnçzijn geld schuldig aan de belastingbetaler, uit angst voor hun veiligheidin'ongewapend zijn, of gewoon motivatie missen of coaching. In alle gevallen, het resultaat spreekt voor zich: het enige bewaakte strand van de îwordt regelmatig gepocheerde.

 

De Oulanga na nyamba vereniging waar ik lid van ben, werd ongeveer twintig jaar geleden geboren, en in eerste instantie zich te concentreren op het aanwezig zijn op 'bedreigde' stranden om stropers af te schrikken. Vandaag lijkt het ons ndoe het, met behoud van afschrikking van stropers, om het werk te concentreren op bewustmaking van genzodat schildpadden door de Mahorais worden gezien als een echte rijkdom, een specialecificité de l'îwat veel meer brengt in Mayotte, rustig zwemmend in de lagune, dan dood en verteerd op de grill. Zo voert de vereniging ONN interventies uit op zoveel mogelijk scholen en hogescholen, enstreeft ernaar om ecotoerisme zo te kaderen dat het zich kan ontwikkelen zonder hinderlijk te worden.

Het stropen van zeeschildpadden is helaas niet anekdotisch in Mayotte. Deze praktijk is gebruikelijk en duurt het hele jaar door, met een piek tijdens het paaiseizoen. Het resultaat is een goed georganiseerd netwerk. Dit verkeer is des te moeilijker aan te klagen omdat het extreem taboe is. Heel weinig mensen durven er openlijk over te praten.

Maar waarom bestaat deze praktijk dan? Wie zijn deze stropers en met welk doel vinden deze bloedbaden plaats? Is het om winstoogmerk? Misschien vanwege voedselredenen als je de omvang van de armoede in Mayotte kent?

Verschillende bronnen beweren dat er veel schildpadvleessponsors zijn en dat het tussen 35 en 40 euro per kilo verkoopt. Stropers zijn niet noodzakelijkerwijs consumenten en hun buit is vooral bedoeld om het netwerk te voeden.

Een vrouwelijke groene schildpad weegt tussen 100 en 110 kilo, wat 35 vertegenwoordigt bij 45 pond vlees. Afhankelijk van het gewicht kan een schildpad daarom tussen 900 € en 1800 € waard zijn.

Geld motiveert de echte slachting van de stranden van Mahoraises. Bovendien is het belangrijk om te weten dat bijna alle gepocheerde schildpadden vrouwtjes zijn van de legleeftijd. Het verdwijnen van deze fokdieren zorgt voor een sterke onbalans in de mannelijke en vrouwelijke proporties, naast de afname van hun totale aantal. Het voortbestaan ​​van soorten in Mayotte wordt daarom grotendeels in twijfel getrokken.

Stroperij kan sterk worden verminderd of verbannen van stranden Mahoraises als de openbare autoriteiten de nodige menselijke middelen inzetten.

Staatsorganisaties, zoals het schildpaddenobservatorium, hadden bewakers opgezet op het strand van Sazilé (een strand in het zuiden van het eiland dat moeilijk toegankelijk is en waar stroperij veel voorkomt). Maar omdat ze niet gewapend waren, verlieten ze de plek na verschillende aanvallen door stropers. Op de stranden van Petite Terre (Moya 1 en 2), de enigen op het eiland die door bewakers zouden moeten worden gecontroleerd, is de aanwezigheid van staatstroepen op zijn zachtst gezegd uiterst zeldzaam.

Omdat de gendarmerietroepen grotendeels bezig zijn met het handhaven van de orde en de controle over de illegalen, wordt de lagune praktisch aan zichzelf geleverd. En het zijn niet de zes bewakers van de natuurbrigades, te weinig voor de lijn van strandligging en het oppervlak van de lagune, die de situatie zullen veranderen.

Anti-stroperingsacties worden ook uitgevoerd door lokale verenigingen zoals Oulanga Na Nyamba en recent Sea Sheperd. Het doel van deze acties is om in aantallen op het strand te patrouilleren om stropers af te schrikken. Deze acties hebben een grote afschrikkingskracht maar zijn helaas alleen lokaal en punctueel. Het zou een dagelijkse aanwezigheid (dag en nacht) op de neststranden vergen om het fenomeen te stoppen. Een permanente aanwezigheid van beëdigde bewakers zou een van de oplossingen zijn om stroperij te beperken en uit te roeien. Lokale politici moeten ook rekening houden met het belang van het fenomeen om voldoende personele en logistieke middelen in te stellen. Maar andere acties worden al uitgevoerd door de verschillende actoren die werken om schildpadden te beschermen. Deze acties moeten ook worden versterkt. Bijvoorbeeld, de educatie en het bewustzijn van kinderen en de bevolking is een oplossing voor de lange termijn.

Het mariene park, de DEAL, verenigingen zoals Oulanga Na Nyamba, hebben allemaal bewustwordingsprogramma's op de scholen van het eiland. Het mariene park van Mayotte heeft een fulltime persoon ontslagen wiens doel het is om een ​​dag van bewustzijn te creëren in alle scholen van het eiland. Het is ook een van de hoofdactiviteiten van de vereniging Oulanga Na Nyamba. Het is onmiskenbaar een noodzaak om jonge Mahorais bewust te maken van het belang van het behoud van deze natuurlijke rijkdom en de biodiversiteit van hun lagune.

Affichecampagnes en persberichten worden uitgevoerd door het Marine Park om het bewustzijn van deze praktijk te vergroten.

De verschillende publieke en private actoren die zich inzetten voor de bescherming van zeeschildpadden

Het mariene park

 

Het Marine Nature Park van Mayotte werd gecreëerd bij decreet op januari 18 2010. Het is het eerste mariene natuurpark dat in het buitenland is gecreëerd: http://www.aires-marines.fr/L-Agence/Organisation/Parcs-naturels-marins/mayotte )
Het Mayotte Marine Nature Park, gelegen in het kanaal van Mozambique, een van de belangrijkste plaatsen van wereldwijde biodiversiteit, beslaat de gehele exclusieve economische zone (68 381 km²). Op een eiland waar zeebronnen de belangrijkste bron van eiwitten en visserij zijn, is de tweede activiteitssector, het verzoenen van de bescherming van het mariene milieu en duurzame ontwikkeling van activiteiten, een van de uitdagingen waarmee het park wordt geconfronteerd.
Het mariene park heeft een NAP voor zeeschildpadden gecreëerd. U kunt ze raadplegen via deze link: http://www.aires-marines.fr/Proteger/Proteger-les-habitats-et-les-especes/Les-tortues-marines

Vereniging Oulanga Na Nyamba

De vereniging Oulanga Na Nyamba ( https://oulangananyamba.com ) werd in 1998 gecreëerd door liefhebbers van zeeschildpadden, om de bevolking van Mayotte-bescherming tegen zeeschildpadden te sensibiliseren en te waarschuwen tegen het stropen van deze belangrijke beschermde soort op de stranden van Mayotte.

Het is actief betrokken bij de bescherming van het milieu ("Oulanga") en zeeschildpadden ("Nyamba") van het eiland Mayotte, zoals de naam doet vermoeden in shimaoré. De vereniging heeft tussen de 100 en 150 leden per jaar.

Het zou 2000-lid moeten zijn om kracht te hebben bij voorstellen op wetgevingsniveau. De lobby die we kunnen doen is coalitie met andere verenigingen die meer leden hebben om deze kritische massa te bereiken. De lengtegraad is vandaag afgesneden van deze mogelijkheid. Aan de andere kant hebben we in onze actieve leden juridische adviseurs op het gebied van milieu, waaraan ik een werk op dit niveau heb gevraagd, om te zien in de wet op de biodiversiteit (die door de vorige werd gestemd regeringen) welke ondersteuning en welke juridische middelen ons deze wet hebben gegeven om daar op deze thema's verder te gaan. Het is een werk in uitvoering met de vrijwillige advocaten van de vereniging.

Naturalistische Vereniging van Mayotte

 

 

 

Gemaakt in 1999 door een groep expatriates die het eiland en zijn rijkdom bekend willen maken, de vereniging van naturalisten ( https://www.naturalistesmayotte.fr ), omgeving en erfgoed van Mayotte is al meer dan vijftien jaar volledig gewijd aan de ontdekking, de bescherming, de popularisering van de gebruiken, het erfgoed en de Mahoran-omgeving.

devereniging groepen in 2016, meer dan 1500-leden van alle origines. Het is toegewijd aan vele milieu- en culturele kwesties van het eiland.

Hun missies zijn om te wetenbeschermen en verbeteren het natuurlijke en culturele erfgoed van het eiland, door middel van informatie, bewustwording, behoud en ontdekkingsacties, zijn allemaal missies die worden uitgevoerd door het Naturalists-team.

 

Succesverhalen: Itsamia, à MohElia.

Spoor van een nestelende schildpad die op Itsamia-strand legt.

 

Er zijn enkele voorbeelden van succes met het behoud van zeeschildpadden. Dit exemplaar bevindt zich direct naast Mayotte, in de archipel van de Comoren. Het is het kleine vissersdorp Itsamia op het eiland Moheli. Met zijn vijf stranden verwelkomt dit kleine dorp het leggen van de helft van de populatie vrouwelijke groene schildpadden van het eiland. Dat wil zeggen, ongeveer 2500 elk jaar, waardoor het een van de grootste nestplaatsen in de Indische Oceaan is.

De inwoners van dit kleine dorp werden zich lang geleden bewust van de belangrijke natuurlijke rijkdom die wordt vertegenwoordigd door zeeschildpadden en hun broedgebieden. Deze laatste richtte ADSEI (Vereniging voor de sociaaleconomische ontwikkeling van Itsamia: http://adseimoheli.org/actus/tags/Moheli) in 1991. De organisatie is actief betrokken bij de bescherming en sociaal-economische ontwikkeling van het dorp. Hij stelde toezicht op nestelende stranden in door eco-bewakers en vele dorpsbewoners, vrijwilligers en vrijwilligers om stroperij te bestrijden. Het is een succes. Deze zelfde mensen zijn verantwoordelijk voor de ontvangst van de toeristen en sensibiliseren hen voor de oorzaak van de schildpadden.

 

Als het kleine dorp Itsamia zich bewust is geworden van het belang van zijn erfgoed, als de Comoren ondanks de economische situatie van het land in staat waren om een ​​dynamiek te creëren, een collectief dat een heel dorp groepeert, dan is dit model overdraagbaar naar Mayotte. Bovendien is deze rijkdom niet beperkt tot een eiland. De zeeschildpadden die gepocheerd zijn, zijn overwegend vrouwelijke groene schildpadden uit de vier hoeken van de oceaan. Deze rijkdom is een goede gemeenschappelijke voor het hele gebied van de Indische Oceaan.

Mayotte moet zich het belang van het behoud en de bescherming van de rijkdom van de lagune, de fauna en flora realiseren.

De verantwoordelijkheid voor het behoud is van iedereen. Dorpelingen, verenigingen, overheidsdiensten, lokale gemeenschappen, de unieke biodiversiteit reikt naar hen. Er moeten menselijke en financiële middelen worden ingesteld voor het behoud en de bescherming van zeeschildpadden. Eco-bewakers moeten worden opgeleid en aanwezig zijn op alle stranden van het eiland waar schildpadden komen te liggen. En dit, het hele jaar door. Dit is een van de essentiële maatregelen om schildpadden te beschermen.

Bewustmaking en educatie moeten worden voortgezet en verdiept om de bevolking bewust te maken. Het moet ook door de opvoeding van kinderen gaan, zodat toekomstige generaties niet dezelfde fouten maken. De biodiversiteit van Mayotte is uitzonderlijk. Om het te behouden, is het ook om het te markeren. Het is noodzakelijk om een ​​toerisme te ontwikkelen dat in overeenstemming is met de natuurlijke omgeving. Het zal een belangrijke ontwikkelingsas zijn die enorme voordelen zou opleveren voor dit eiland en zijn biodiversiteit. Als Mayotte een beleid ontwikkelt voor de ontwikkeling van verantwoord ecotoerisme, zal een levende schildpad zijn hele leven veel meer rijkdom brengen voor alle Mahorais, in tegenstelling tot 35 € kg vlees dat illegaal aan een paar afvalligen wordt verkocht.

Tekst: Gaby Barathieu

Foto's: Gaby Barathieu