Duiken in de Dode Zee

Na de wereld rond te hebben gedoken, ging Michel Braunstein, altijd op zoek naar een buitengewone bestemming, zijn vinnen onderdompelen in de wateren van de Dode Zee: een vreemde ervaring door de zoutkristallen, met 50 kilo lood en een gezichtsmasker!

50 KILOS LOOD

De Dode Zee, gelegen 425 meter onder zeeniveau, heeft de bijzonderheid dat het een uitzonderlijk zoutgehalte heeft. Maar wat zwemmers op hun gemak laat drijven, wordt een ernstige handicap voor duikers. “Om naar beneden te komen”, zegt Michel, “heb je 40 tot 50 kilo lood nodig, afhankelijk van de grootte van de duikers! ". Deze gewichten zijn verdeeld over het blok, om de taille en aan de voorkant, op de schouderbanden van het vest. 'Het water', legt hij uit, 'ziet er nogal vettig uit en de druppels op de apparatuur drogen niet gemakkelijk. Je moet echt alles spoelen en drogen. Vergeten druppels kunnen enkele weken aanhouden. "

EEN GEZICHTSMASKER OM HET GEZICHT TE BESCHERMEN

Duiken in de Dode Zee worden alleen gedaan met een gezichtsmasker om het gezicht en de mond te beschermen. Een eerste training in het zwembad wordt daarom enkele dagen voor de duikdatum georganiseerd. "Als de dag komt, na een korte briefing en herinnering aan het gebruik van de maskers, dalen we de paar zoutrotsen af ​​die ons nog steeds van de zee scheiden. We doen onze zware gordels aan, onze vesten met loodsupplementen rond de blok en voeg meer volle en zeer zware zakken toe aan de voorkant van het vest. Het is niet erg comfortabel. We plaatsen onze imposante gezichtsmaskers op het gezicht, en gaan op pad voor een eerste duik: ondanks al dit gewicht niet gemakkelijk afdalen. Het is ook niet gemakkelijk om in deze wateren met een ongeëvenaarde dichtheid te zwemmen. We bereiken al snel 8 meter diep. "

DUIKEN IN DE WITTE ZOUTOPPERVLAKKEN

Michel nam voor deze eerste duik zijn camera niet, maar hij kon niet anders dan een kleine pirouette maken om de beste kijkhoek van een mooie zoutpilaar te vinden: " Pech, zegt hij, een druppel sijpelt in mijn masker en komt in mijn linkeroog. Kon het niet openen. Hoe eenogig ik ook ben geworden, er is niets dat ik onder water kan doen om de situatie te verbeteren. Ik zwaai naar de instructeur en we komen naar de oppervlakte. Daar spoelen we het oog met vers water en na een paar seconden is alles veel beter en vertrekken we om deze eerste duik af te maken. »Hier natuurlijk geen koraaltuinen, geen vissen, geen planten, de witte zoutriffen volgen elkaar op, en het is alleen voor het magische aspect van het onderwaterlandschap dat we vertrokken. water. “Soms”, legt Michel uit, “breekt een zoutkathedraal het reliëf. Soms onthullen de muren ook een kloof of een grot. En als de zon en goed zicht samenkomen, schitteren de kristallen. "

MET DE LOKALE DUIKCLUB

Een club, Dode Zee-duikers, is geïnstalleerd aan de oevers van de Dode Zee en biedt deze ervaring al twintig jaar aan. Elke duik wordt zorgvuldig voorbereid om zowel het probleem van het drijfvermogen als het gebruik van het gezichtsmasker te beheersen, dus het duurt enkele dagen ter plaatse. Duiken is het hele jaar door mogelijk, waarbij de watertemperatuur varieert tussen 18 ° C in januari en soms meer dan 30 ° C in augustus. Qua zichtbaarheid is alles mogelijk, van 1 tot 20 meter afhankelijk van de dag!

Tekst: Michel Braunstein & Isabelle Croizeau

Foto's: Michel Braunstein