REQUIEM VOOR EEN REUZE

"Requiem for a giant", de film opgenomen door Patrick Masse afgelopen november in Guadalupe, heeft zojuist de Special Jury Prize gewonnen op het 44th International Festival of Maritime Film, Exploration and Environment van Toulon. We vroegen hem ons te vertellen hoe en waarom hij deze film maakte.

OP DE ROUTE VAN DE GROTE WITTEN

Guadalupe, zoals we al op onze pagina's hebben vermeld, is voor liefhebbers van de Grand Blanc een magische bestemming, onthuld tijdens het filmen van Oceanen. Gelegen in de Stille Oceaan 240 kilometer van de westkust van Baja California in Mexico, ligt het eiland met helder water, waar het zicht soms veertig meter bereikt, op de weg van de Great Whites. Elk jaar lijken ze te stoppen tijdens de lange reis van Californië naar Hawaï. In augustus, aan het begin van het seizoen, ontmoeten we de jongste en dus de kleinste. Maar in de herfst, rond november, is het de beurt aan de grootste individuen, vaak vrouwen, om naar Guadalupe te gaan.

EERSTE IN Kooi VOOR PATRICK MASSA

Haaien, weet Patrick Masse. "Tot op heden", zegt hij, "heb ik gedoken met 14 verschillende haaiensoorten, waaronder de beste roofdieren, tijgers en longimans, en grote hamerhaaien. Maar dit is de eerste keer dat ik in een kooi duik en het eerste gevoel dat ik ervoer was de grote frustratie dat ik niet hetzelfde element als mijn proefpersoon kon delen. Na het verdwijnen van dit zeer egoïstische gevoel, kortom, kon ik me concentreren op het dier en de indruk van macht en majesteit die het uitstraalt, vatten. Het grote wit lijkt een beetje op de leeuw op aarde, het machtigste roofdier en de onbetwiste meester van de oceanen. "

EEN GROOT VROUWELIJK DAT CABOTINE

“Alleen de 3“ acteurs ”van de film, specificeert Patrick, doken uit de kooi. Geen enkele andere expeditiedeelnemer deed dat, ook al was het oorspronkelijk gepland. Als de tralies van mijn kooi ver genoeg uit elkaar lagen om er helemaal uit te komen en wat foto's te filmen, bleef ik gevangen door mijn ademautomaat en de fles die in de kooi was bevestigd. Alle schoten werden daarom geschoten vanuit de oppervlaktekooien of vanuit de ondergedompelde kooi een tiental meter verderop. Maar zich bewust van deze beperkingen, evolueerden de duikers in de buurt van de kooien om de opnames van de film te optimaliseren. Toen had ik gewoon veel geluk: ons grote vrouwtje leende zich voor het spel! "

ENORME DIEREN

En het dier is, zoals veel exemplaren die we in Guadalupe tegenkomen, enorm. Hier zijn de Grands Blancs vaak langer dan vijf meter, vooral de vrouwtjes die we vooral aan het einde van het seizoen zien, en zijn ze bijzonder groot en massief. In vergelijking met een tijgerhaai van dezelfde lengte is de grote witte haai bijna twee keer zo groot. Het is een bus, maar een bus die kan accelereren als een Ferrari. “François Sarano, die na de film werd geïnterviewd, zei dat zijn enige borstspier tussen de 2 en 1 meter moet zijn…. Dit is de standaardmaat van 1,20% van de haaien ... In de heldere wateren van Guadalupe is het ontmoeten van de grote witte een spektakel dat sterren in hun hoofd achterlaat en dat ik elk mens wens, duiker of niet. "

ELK DIENT VERANTWOORDELIJKHEDEN TE NEMEN

"Deze film", legt Patrick uit, "is eigenlijk de tweede in een serie (de eerste was 'Le Bal des Requins') die erop gericht was de haaienhandel voor hun vinnen bloot te leggen en de hypocrisie van het Westen dat China beschuldigt, de Japan of andere landen decimeren onze oceanen: haaien sterven niet uit omdat ze gevaarlijk of schadelijk zijn. Hun verdwijning houdt verband met de democratisering in China, voornamelijk van de consumptie van hun vinnen die worden gebruikt bij de vervaardiging van haaienvinnensoep. Maar als het China is dat consumeert, zijn het de westerse vissersvloten die, onder hen, de Europese vloot uitroeien die de eerste vloot van haaienvissers ter wereld vertegenwoordigt. Dan komen Taiwan en Zuid-Amerika ... "

GEVOELIGHEID VAN HET PUBLIEK

Het doel is ook om het publiek bewust te maken van het ecologische belang van het behoud van haaien. De oceanen zijn in gevaar en haaien aan de bovenkant van de voedselketen worden bedreigd. Als zo'n belangrijke schakel verdwijnt, raakt het geheel uit balans. Het verdwijnen van haaien wordt versterkt door de onwetendheid waarin de wereldbevolking zich bevindt voor wat er onder de zee gebeurt. Het doel van mijn films is dan ook om de onderwaterwereld populair te maken voor iedereen die niet wil of kunnen niet zelf gaan kijken. "

MET DE VERENIGING «AANDELEN RISICO»

Deze filmpjes zullen ook gebruikt worden ter ondersteuning van de vereniging “Requins en péril”, waarvan Patrick een van de stichtende leden is, net als Richard ALLAN die de voorzitter is, voor de voorlichtingsacties die ze wil opzetten. Deze vereniging wordt gemaakt, maar zijn pagina Facebook is al actief. Vanaf de 10 van november staat de film er online op en natuurlijk op je favoriete site: scuba-people.com ... De film zal ook deelnemen aan het 1 Underwater Image Festival in Marseille op 4 in november volgend jaar. . Dan misschien in Italië en Straatsburg in februari.

MAAR LET OP, GEEN ANGELISME VOOR ALLEN

Als Patrick Masse, via deze film en via de vereniging, de zaak opneemt voor de grote blanken maar ook voor de andere soorten, herinnert hij ons eraan dat we ook niet in angelisme moeten vervallen: “Sommige mensen denken dat haaien zijn niet gevaarlijk. Laat ze zich niet vergissen. Gewapend als ze zijn, zijn grote haaien gevaarlijk voor mensen. Dit is dit jaar meerdere keren bewezen op Réunion. "

Maar hij onderstreept ook dat de meeste aanvallen fouten zijn die optreden in omstandigheden met verminderde zichtbaarheid of wanneer de haai wordt misleid door een lokaas (bijvoorbeeld surfboard). De schade veroorzaakt door een groot roofdier is erg belangrijk, maar zelden dodelijk omdat de haai zich meestal realiseert dat hij verkeerd was en zijn aanval meestal niet herhaalt !!!

Gelukkig, zo concludeert hij, komen we niet voor in hun gebruikelijke dieet en zijn haaien zelden agressief buiten sommige zeer territoriale soorten. Als ze dat wel waren, hadden mensen nooit kunnen leren zwemmen in de oceanen. Om over dit onderwerp af te sluiten: mensen zijn veel gevaarlijker voor haaien dan andersom!

2 cijfers om het alleen maar te bevestigen: elk jaar 100 miljoen haaien gevangen voor hun vinnen, 60 haaienaanvallen waarvan gemiddeld 4 tot 6 doden per jaar, bijna allemaal als gevolg van een enorme bloeding, en niet opgegeten zoals het verhaal gaat de tabloids. "

Tekst: Isabelle Croizeau / Video: Patrick Masse