INTERVIEW PATRICE OFFICE - LONGITUDE 181

Patrice Bureau is echt gepassioneerd. Hij vecht al jaren voor het behoud van de zeebodem en zijn bewoners. Voorzitter van de vereniging Longitude 181 sinds 2012 stemde hij ermee in om zijn ervaring en zijn gevoelens op het gebied van mariene exploratie met ons te delen.

Kunt u ons uitleggen wat lengtegraad 181 is?

Longitude 181 is een juridische vereniging 1901, opgericht in 2002 door François Sarano en Vincent Ohl, die werkt op het gebied van een rechtvaardiger verdeling van de hulpbronnen van de zee en de oceaan, met een ecologische dimensie van verantwoord duiken.

Wat is jouw rol binnen de vereniging?

Ik ben de president sinds 2012 en mijn verantwoordelijkheden zijn divers en gevarieerd. We zijn een tiental mensen in het bestuur en het doel van de president is om het dagelijks leven te verzekeren, de doelstellingen van het bestuur te verzamelen. Het gaat vooral om het coördineren van het team, want vandaag hebben we ongeveer 40 actieve leden (wat de tweede cirkel rond de raad van bestuur is), dus we moeten al deze mensen coördineren volgens de verschillende evenementen die we deelnemen. Het gaat van de duiklounge tot conferenties en stands, tot de uitnodigingen van enkele ambassadeurscentra en enkele festivals die willen dat we daar waar mogelijk zijn (op een stand die ons wordt aangeboden). Het is dan noodzakelijk om dit hele netwerk te animeren en te stimuleren, zodat alles correct werkt op de campagnes, de engagementen en de conventies. De rol van de president is ook aanwezig te zijn en partnerschapsovereenkomsten te ondertekenen met een aantal sponsors waarmee we samenwerken.

Wat heb je eerder gedaan? Wat is je achtergrond ?

Als we in de milieuvezel blijven, snorkelde en snorkelde ik als kind voordat ik wist hoe ik moest zwemmen. Mijn vader en zijn vrienden waren onderwaterjagers. Ik volgde hen natuurlijk, zonder een kruisboog, en ik amuseerde mezelf door te observeren dat de vissen van hen weg renden terwijl ze op natuurlijke wijze naar me toe kwamen, 10 meter achter hen zonder geweer. Ironisch genoeg dachten de jagers dat er niets te jagen was. Ik vond het erg leuk omdat ik al veel onderwatersoorten zag. Het was ook de tijd dat we de films van La Calypso of Tazieff op tv zagen. Net als velen van mijn generatie was ik al gefascineerd door deze universums en wilde ik vulkanoloog of duiker van La Calypso worden. Ik ben er geen geworden, maar ik ben altijd aangetrokken geraakt door biologie of het milieu. Het is zeker dat ik, zodra ik in staat was, in de 2000-jaren ging duiken en nooit ben gestopt met snorkelen of snorkelen. Onnodig te zeggen dat ik mijn duikclub heb opgezet met mijn vrienden in 2007 en daarna mijn ontmoeting met François Sarano met Longitude. Wat mijn carrière betreft, werkte ik eerst in medische analyselaboratoria met een opleiding bioloog, microbioloog en chemicus in voedsel. Omdat ik geen verdere evolutie had in de medische laboratoriumomgeving, ging ik over op voedselmicrobiologie. Ik heb een laboratorium voor voedselmicrobiologieanalyse opgezet. Na verloop van tijd liet ik de kant van de analist vallen om meer oriëntatie en training te concentreren om voedselbedrijven te helpen aan de voorschriften te voldoen. Het is nog steeds wat ik nu doe, 25 jaar later.

Heeft u andere projecten parallel dan Longitude 181?

Longitude 181 is 100% van vrijwilligerswerk, net als voor alle leden van het team (functie die we binnen Longitude willen houden). De fondsen zijn volledig gericht op de actie en op de structurele. Daarnaast is er een echte baan en een echt beroep. Ik heb ook nog een vrijwilligerspet, omdat ik voorzitter ben van de South Gresivaudan Diving Club (CPSG), een associatieve duikclub die is aangesloten bij de Franse Federatie van Studies en Onderwatersporten (FFESSM).

Wat is je belangrijkste motivatie om aan al deze projecten deel te nemen?

Op een dag zag ik de film "Lord of the Sea" ("Sharkwater") uitgebracht in 2006, door Rob Stewart. Deze film maakte me helemaal van streek en bij het verlaten van de projectie dacht ik dat ik nu niet passief kon zijn, ik moet actief zijn voor het behoud van de oceanen. Daarom ben ik op dit gebied betrokken geraakt.

Hoe heb je Longitude 181 in 2012 geïntegreerd en je voorganger Francois Sarano vervangen?

Ik ben zelfs een jaar geleden lid geworden van de vereniging; het was het resultaat van een vergadering. Ik was lid geworden van mijn duikclub Longitude 181 omdat ik François Sarano had gezien en gevraagd tijdens een preview van de film "Oceans" van Jacques Perrin en Jacques Cluzaud. Maar we konden elkaar toen niet ontmoeten omdat hij het erg druk had. Het was daarna, via mijn duikclub, dat we elkaar konden ontmoeten in de Salon de la Plongée en lid konden worden van de club als ambassadeurcentrum (dit alles door de vereniging ver te volgen). Als lid van Sea Shepherd (Rhône Alpes) hadden we een conferentie georganiseerd aan de Universiteit van Saint Martin d'Hères in Grenoble, eerder verwelkomd door de heer Sarano door mijn eerdere verzoeken (die helaas niet tot iets concreets leidden ), Had ik opnieuw contact met hem opgenomen om te weten of hij de projectie van het maken van "Oceans" mede wilde animeren, bij deze gelegenheid kon hij zichzelf bevrijden en positief reageren. Het was een moment dat gedeeld werd en het is aan het einde van deze conferentie dat hij aankondigde dat ik een directeur nodig had op het niveau van de vereniging. De volgende ochtend solliciteerde ik. Ik integreerde eerst Longitude in 2011 door de functie van penningmeester te integreren en vervolgens heel snel door over te schakelen naar het presidentschap.

Wat is het International Responsible Diver Charter?

Het is de ruggengraat van Longitude. Het werd gemaakt door voormalige Calypso-duikers, waaronder Albert Falco, die onze peetvader was tot zijn dood in 2012. Ze maakten de observatie door terug te keren naar hun ervaring van professionele duikers en ontdekkers, dat ze enkele fouten maakten en zich volledig bewust werden van hen. Niettemin gaven ze de hele wereld de wens om onder water te gaan en de zeebodem te verkennen: ze brachten het duiken van plezier en vrije tijd voort. Aan hen was duiken alleen een kwestie van professionals (de duikers, het leger enz ...), dus ze democratiseerden de discipline. Maar als miljoenen mensen reproduceren wat ze deden toen ze nog maar een handvol waren, zou het een ongekende slachting in het milieu zijn en zouden we de volledige verantwoordelijkheid daarvoor moeten nemen. Vanaf dat moment kwamen ze samen rond een tafel en creëerden het Charter. In de 2000-2002-jaren had niemand het over "duurzaamheid" en "verantwoordelijkheid". Vandaag is een vocabulaire dat terugkeert in de mond van mensen. Zij waren de pioniers met dit charter, dat begint vanaf het moment dat men aan zijn duikreis denkt, tot de terugkeer van zijn duik, met een geest van respect voor de onderwateromgeving. Het is niet alleen wanneer iemand op zee duikt, maar het is ook een levensfilosofie. Het is van essentieel belang om het milieu als geheel te respecteren (zowel op zee, op het land of per boot).

Wat zal de evolutie van de vereniging zijn?

Om krachtiger te zijn en de stem van de oceaan de sterkst mogelijke is, is het essentieel dat het aantal leden toeneemt. Longitude verplaatst de lijnen, waar iedereen beweert dat het onmogelijk is. We proberen de geest te bewegen met andere associaties, in het bijzonder grijpen we in op de bescherming van haaien, een soort die absoluut essentieel is voor het ecosysteem en laten we weten dat ze geen mannelijke eters zijn zoals men zou denken. Er is ook de campagne voor de maatschappelijke studie van potvissen op Mauritius. Een nieuwe alliantie is mogelijk om de wilde wereld te helpen behouden. We moeten naar een nieuw tijdperk gaan met onze "huisgenoten", die het recht hebben om naast ons op deze planeet te wonen en het uiterlijk van de mens te veranderen. Hierdoor is er een leidmotief: het recht om te laten leven moet prevaleren. Vandaag hebben we het wettelijke recht om te doden, maar we hebben niet het recht om te laten leven. Bijvoorbeeld, jachtwedstrijden onder water, waar we voor plezier doden om trofeeën te verkrijgen, maar we zien dat de wetgeving vandaag niet in staat is om in te grijpen. Duikers kunnen niet ingrijpen met jagers die (laten we zeggen) murenen doden, terwijl ze er zijn om de zeebodem te verkennen met het risico voor de rechtbank te zijn. Het is een koopje om een ​​duiker niet gewoon de natuur te laten bewonderen, maar er zijn machtigingen om te doden. Natuurlijk zijn de projecten anders op het gebied van bescherming, we zijn altijd voorstander van beschermde zeegebieden en gaan naar de crenel wanneer ze worden aangevallen.

Wat zijn de problemen waarmee de vereniging vandaag wordt geconfronteerd?

Alles wat ongeveer tien jaar geleden door de oprichters werd gedaan, was geweldig, maar werkte mond-tot-mondreclame via hun duiknetwerk. Ze bereikten een bekendheid, die vandaag het verkeerde idee introduceert dat we een grote vereniging zijn, die geen leden meer nodig heeft, omdat we worden beschouwd als aanwezig op de hele wereld met onze ambassadeurscentra; het Charter wordt onderwezen in bijna alle duikfederaties (inclusief de Fransen, met een schatting van 90 000 duikers). We proberen nog steeds in alle gevechten in de omgeving te zijn. We zijn echter erg aanwezig en worden goed doorgegeven door alle persduiken. Helaas realiseren mensen zich niet dat we niet genoeg leden hebben om te worden gepresenteerd of gehoord van de autoriteiten, die legitiem een ​​blanco pootje moeten tonen en om een ​​minimum aantal leden moeten vragen. Pijnlijk hebben we vandaag alleen 400-leden, terwijl we op het niveau van de instanties alleen een associatie van 2000-leden gaan overwegen. We hebben niet genoeg stemmen, niet genoeg kracht op dit niveau, en mensen zijn vaak verrast wanneer we deze toespraak houden. Er is 150 000 gelicentieerd binnen de FFESSM, u meet onmiddellijk het verschil tussen 400 en 150 000. Mensen zijn van mening dat we subsidies ontvangen van de staat of een deel van de Franse duikfederatie, terwijl we in feite volledig onafhankelijk zijn. We leven niet en willen handelen dankzij de subsidies van de leden, het aantal leden en onze sponsors. Onze projecten hangen ervan af en zijn daarop gebaseerd.

Dus je hebt problemen met het maken van juridische gevolgen?

Het zou 2000-lid moeten zijn om kracht te hebben bij voorstellen op wetgevingsniveau. De lobby die we kunnen doen is coalitie met andere verenigingen die meer leden hebben om deze kritische massa te bereiken. De lengtegraad is vandaag afgesneden van deze mogelijkheid. Aan de andere kant hebben we in onze actieve leden juridische adviseurs op het gebied van milieu, waaraan ik een werk op dit niveau heb gevraagd, om te zien in de wet op de biodiversiteit (die door de vorige werd gestemd regeringen) welke ondersteuning en welke juridische middelen ons deze wet hebben gegeven om daar op deze thema's verder te gaan. Het is een werk in uitvoering met de vrijwillige advocaten van de vereniging.

Hoe en welk type communicatie gebruikt u om het bewustzijn te vergroten via uw projecten of acties?

We proberen alle kanalen te gebruiken die voor ons beschikbaar zijn, de duikpers die hun pagina's gracieus opent wanneer we ze nodig hebben. Ze toonden ons veel sympathie. Iedereen heeft dezelfde wil en dezelfde welwillende ontvangst met betrekking tot de vereniging. Dit presse-papier met internetversies biedt ons zichtbaarheid. De andere communicatiemiddelen van vandaag zijn natuurlijk sociale netwerken met Facebook en Twitter, die onvermijdelijk zijn geworden. We communiceren onze informatie voornamelijk op onze website. Er is ook directe communicatie met onze nieuwsbrieven waarop mensen zich kunnen abonneren als ze ons wat dichterbij willen volgen. De nationale pers en de radiopers (France Inter) waar we regelmatig uitnodigingen voor hebben, maken ook deel uit van onze communicatie. Er is ook de fysieke ontmoeting via conferenties waar mensen elkaar rechtstreeks ontmoeten op festivals of beurzen, waaronder de Internationale duiksalon in Parijs, de Salon Galathea in Hyères of het Aquatic Festival in Parijs. Marseille. Via onze stands is er ook deze mogelijkheid om te communiceren.

Welke maatregelen worden er genomen in termen van acties om het bewustzijn van mensen te vergroten, voert u reclamecampagnes uit?

We hebben niet veel bronnen en we gaan ervan uit dat we voldoende kanalen hebben zonder advertenties te betalen. Op dit moment richten we ons niet op reclamecampagnes. We werken samen tussen verenigingen omdat we dezelfde visie hebben als voor Shark Alliance waar ongeveer twintig verenigingen de krachten hebben gebundeld voor de oorzaak. Het is van essentieel belang om coalities tussen verenigingen tot stand te brengen, omdat we alleen samen sterker zijn en ons in staat stellen hoorbaar te zijn en meer impact te hebben.

Heb je nog iets anders dat je zou willen toevoegen?

We hebben veel werk verricht aan het DNA van Longitude en wat voor ons belangrijk is, is om deze kant op te gaan, met dit idee om beter samen te leven met de wilde wereld en mensen te laten begrijpen dat we op een andere manier omgaan met grote wilde dieren. De ontmoeting en de kennis zijn de sleutel tot alles.

Interviewde de 23 / 10 / 17

Van Aurélie Kula

longitude181.org

cpsg38.fr