Duiken, mijn passie, maar helaas moest ik het professionele duiken opgeven

Ik vind het heel verdrietig om niet meer te duiken, in ongeveer 5 jaar had ik bijna 500 duiken bereikt.

Aangezien ik in Zwitserland woon, is het duidelijk dat 90% duiken in meren of rivieren / kanalen / rivieren zijn.

Helaas stond mijn budget niet toe voor duiken anders dan ten noorden van de Middellandse Zee (Zuid-Frankrijk, Noordoost-Italië).

Op een dag zou ik nog steeds graag een reis willen maken naar Azië (Thailand, de Filippijnen ...) of de Rode Zee of Cyprus of anderen om wat vrijetijdsduiken te doen, maar ik wacht tot mijn oudste dochter blijft ze kan er meer van genieten en lange reizen zijn niet interessant voor een jong kind.

Ik ben een beetje verdrietig dat geen van mijn voormalige Binomas contact met me heeft gehouden, het is nog steeds gek dat als iemand eenmaal uit het regionale gebied verhuist, ze uit de regio worden verwijderd. menu.

Ik merkte dat sommigen alleen met mij doken om te profiteren van mijn duikkennis en mijn grote 4 × 4 om gratis te reizen (sommigen waren correct en deden financieel mee).

Maar op een dag had ik de beslissing genomen om rechtstreeks van mijn huis naar de duikstekken te gaan, in plaats van naar de club te gaan en daar weg te gaan, vooral om me onnodige kilometers te besparen.

Wat sommigen niet beviel, want ze konden niet langer "continu profiteurs" zijn en toch gratis reizen zonder zelfs maar een vergoeding te geven aan de verschillende chauffeurs die ze nog steeds met zich meebrengen!

Ik heb een groot hart, maar mijn portemonnee blijft van mij, en ik ben niet de bank van mijn paren.

Het is niet altijd hetzelfde om te betalen, dit geldt ook voor bistrotours!

Daar zien we wie echte vrienden zijn 🙂