Marcel Isy-Schwartz verliet de 7 september en breidde de lijst van pioniers van het grote avontuur uit dat dit jaar is overleden. We vroegen onze Old Scaf om ons eraan te herinneren wie "Zizi" was.
IN DE WATEREN VAN BRAZILIË
Hij was lang geleden een echte pionier op het gebied van onderwatervissers en schieten. Op 25-jarige leeftijd ontving hij zijn eerste kruisboog. Hij wordt kampioen onderwatervissers in Brazilië met een vis van 178 kilo. Dit wapen van onbekende oorsprong, zal hij Coca Cola noemen, naar de naam van de firma die het genoemde kampioenschap organiseert. Het was tijdens de Duitse bezetting tijdens de laatste oorlog dat over zijn toekomst moest worden beslist. Hij moet ontsnappen aan de Gestapo. Sportief en solide maakte hij een officier kwaad. Dus vluchtte hij uit Parijs en ging hij in het zuiden wonen aan de oevers van de Middellandse Zee. Met de kruisboog die hij als verjaardagscadeau krijgt, kan hij eten en vooral de onderwaterwereld ontdekken. Hij vervolmaakt zichzelf elke dag en legt uiteindelijk een tandbaars van 60 kilo op zijn pijl. Een rijke Braziliaan ontdekt hem op een foto in de plaatselijke krant en nodigt hem uit in zijn land waar flinke vissen zijn: in de baai van Rio kostte een tandbaars vijf uur inspanning en niet de minste. Het dier weegt 180 kg. Wereldrecordhouder -Schwartz verscheen op de voorpagina van een populair Parijse weekblad en werd beroemd.
DIRECTEUR EN LUIDSPREKER
Daarna begon hij aan een andere activiteit, zijn passie, het maken van onderwaterfilms die hij vertoonde tijdens talrijke conferenties in de Salle Pleyel. De genoemde kamer waar alle grote ontdekkingsreizigers van die tijd passeren. Hij was toen spreker voor "Connaissances du Monde" en was in 1946 ook een van de oprichters van een van de eerste clubs van de onderwaterwereld, die van de Underwater Hunters and Explorers of France. Een gedeelde passie
Het is bij deze gelegenheid dat het mij wordt gegeven om hem voor het eerst te ontmoeten, aan het einde van een van de vergaderingen van deze prestigieuze club die ons uitnodigde, de kikvorsmannen van de Sogetram, de duikers uit Galerne. We waren een paar die naar dit beroep kwamen met de passie van speervissen en Marcel Isy-Schwartz ontmoetten, het was een soort van toewijding. Vooral dat, heel eenvoudig en blij om ons om hem heen te zien vragen over zijn geweren, vinnen en vooral zijn enorme groeperingen, hij sprak een moment met gemak.
Hij publiceert ook, na zijn creatie in 1954, in het "Underwater Adventure", dit prestigieuze tijdschrift voor de tijd van Jean albert Foex, een hunk ook een echte pionier van onderzeese journalistiek. Ik zag hem toen weer toevallig tijdens de bootshows in Parijs aan de oevers van de Seine waar we een stand hadden. We hebben mensen door onze excentriciteiten over ons laten praten. Een van ons had bijvoorbeeld een hotskich-machinegeweer op zijn statief aan de voet van een nabijgelegen brug gevist en een handvol Duitse mausers toegevoegd, en we hadden het allemaal aangeboden aan de soldaten van de stand van het Franse leger. , zeiden we, om hun presentatie naar onze mening een beetje te eerlijk te verbeteren. Het is duidelijk dat met dit soort prestaties alle beroemde duikers, waaronder Zizi, hallo tegen ons kwamen zeggen en onze grappen toejuichten.
Toen verloren we hem uit het oog, keerden terug om prachtige beelden te maken, boeken te schrijven die ons als bijbels dienden, we werken in de modder van bouwplaatsen. De jaren gaan voorbij en ik vind Zizi iets meer dan tien jaar geleden op het internationale festival van het onderwaterbeeld in Antibes. Hem over hem vragen:
”Ik duik altijd, minder vaak en minder diep… Met me praten over zijn projecten. Hij had het nog steeds. "
Vandaag heb ik de blues omdat onze vriend Zizi op jacht is naar de sterren ...
Gerard Loridon zegt Old Scaf '.
0 reactie
Hé ... shit ...! Jammer…!
Volgende keer zullen we het beter doen ...