We kunnen niet zeggen dat het onderwerp aanleiding heeft gegeven tot een veelheid aan werken. Dus toen Franck Vasseur afgelopen januari zijn Cave Diving Technical Manual publiceerde, leek het ons relevant om het te herhalen en deze "sout" duikexpert te leren kennen… zoals ze zeggen.
HOE EN WANNEER BEGON JE?
Geboren in 1968, het jaar van eventuele demonstranten. Van jongs af aan gevoelig voor de dingen van de natuur en het D-systeem door scouting - seculier en gemengd toch.
Roekeloos begin in de speleologie in 1984 met hersteld en gesleuteld materiaal - zonder CE-normen - dan serieuzer in contact met verschillende clubs in Montpellier (CLPA, SCAL) vanaf 1986. Van de arcana tot de canyons, er is maar één stap , tegelijkertijd gekruist met wijlen Montpellier Spéléo-Plongée Group.
Educatieve vezel? De Federal Initiator of Speleology werd opgepikt in 1988.
Uit frustratie - om de hypogeous capriolen te zien die door het water in de grot worden ingekort - en roep van gewichtloosheid, duiktechnieken leren in 1987. Alleen om het caverniculturele avontuur te verlengen, begon pas in 1988 door leerlingwezen op het werk en wederzijds in contact met andere avonturiers van hetzelfde kaliber.
Uitrusting van de implicatie binnen de gedelegeerde federaties (manier O'hara en O'timmins van Lucky Luke) op verschillende niveaus (departementaal, regionaal, nationaal) en gebieden (onderwijs, publicatie, hulp, internationale betrekkingen). Maar comfortabeler binnen de werkende enkels (commissies) dan federale salons en andere VIP-gebieden.
1991: oprichting van de vereniging celadon, gewijd aan de studie, exploratie en communicatie over de ondergrondse omgeving.
Dit resulteert in literaire (publicaties) en theatrale (conferenties) betrokkenheid om de resultaten, indrukken en observaties te delen en te verspreiden.
DUIKEN EN ONDERGRONDS DUIKEN: GROOT VERSCHIL?
“Grotduiken kan niet worden gelijkgesteld met duiken in de gebruikelijke en maritieme betekenis van het woord, noch met speleologie. Deze discipline op zich, nog jong, ontstond na de oorlog. Het mobiliseerde ontdekkingsreizigers gedreven door de wens om een natuurlijke omgeving te bestuderen en te verkennen. Vóór hen hadden anderen toppen beklommen: vandaag worden ze allemaal van alle kanten beklommen. Anderen waren naar de witte delen van de kaarten gegaan: het oppervlak van de wereld is volledig in kaart gebracht. Anderen daagden gewichtloosheid uit: we liepen op de maan, onze robots plagen Mars. Toch verbergt onze planeet ruimtes die nog onbekend zijn: de afgrond en de grotten. De verkenning is vandaag nog steeds relevant. Het is de motor van activiteit. "
Hoeveel beoefenaars voor deze activiteit?
Moeilijk te zeggen, want er zijn tegenwoordig veel episodische beoefenaars. Alleen al voor de Lot-afdeling schatte de Algemene Raad het aantal aanwezigen op 10 duiken per jaar, alle locaties samen.
De Lot is een van de Europese tempels voor diep duiken, is het de enige plek om te leren?
Nee, praktisch alle kalksteenmassieven hebben locaties, maar deze zijn niet altijd compatibel met scholing. Het probleem is het vinden van opblaascentra voor de flessen. Alleen de Lot is uitgerust.
Hoeveel schat u het aantal structuren dat initiaties aanbiedt?
Niet veel. Er zijn de twee Franse federaties, sommige verenigingen, sommige onafhankelijke toezichthouders of beheerders van structuren, maar niet meer dan 5 of 6.
Wat zijn je tips om te beginnen?
Bepaal het kader van zijn praktijk (wat voor soort holtes), zijn grenzen, zijn aanpak (solo of team) en blijf vooral nederig en ga daar geleidelijk aan toe. Alle vlucht- en veiligheidsprocedures die bij het duiken in zee worden toegepast, worden ondergronds achterhaald door de aanwezigheid van een plafond.
- de basisprincipes van duiken in open water beheersen,
- haar aanpak bepalen,
- vermijd het combineren van genres en gedeeltelijke aanpassingen van technieken,
- bewezen configuraties in een bepaalde omgeving,
- definieer de grenzen,
- soepel vooruitgaan: progressiviteit betekent niet steeds verder en verder gaan, snel, in een paar trendy gaten,
- geef niet toe aan de luchtspiegelingen van virtuele verhalen en ongezonde emulatie,
- pas op voor mercanti's vermomd als monitoren, bekeerlingen van technieken en configuraties die zijn ontwikkeld voor de verkoop van "producten", in plaats van gemotiveerd door veiligheid,
- jezelf uitrusten met de juiste apparatuur zonder overbodige zaken.
EENS WEER DIVERGING VISIONS
Een historische optie voor Europese duikers, de solo-duiker is autonoom. Hij voorziet de palliatieve oplossingen, neemt overtollig materiaal, bouwt zijn ervaring op en verwerft de nodige kennis om zelfvoorzienend te worden. Speleologen hebben de voorkeur gegeven aan solo-duiken, in volledige autonomie. Onder bepaalde omstandigheden is alleen duiken een garantie voor veiligheid. De solo-duiker neemt en organiseert zichzelf, zonder vector van het extra risico dat een teamlid zou vormen. Autonomie vertaalt zich op materieel niveau door de toepassing van het redundantieprincipe. De vermenigvuldiging van palliatieve oplossingen voor elke storing die een vitaal onderdeel van de uitrusting aantast, wordt verkregen door (minimaal) de vitale technische elementen te verdubbelen, beheerstechnieken aangepast aan de omstandigheden en bijzonderheden van de omgeving.
De programma's van de agentschappen en scholen met invloed over de Atlantische Oceaan zijn gebaseerd op het concept van een team. “Duik nooit alleen”, “duik nooit alleen”, de groep vormt een onafscheidelijk geheel. Hij ontwikkelt de doelstellingen, plant de onderdompeling, organiseert zijn uitrusting, blijft de hele duik verenigd. Duikers leren elkaar kennen om maximale efficiëntie te bereiken. Duiken die met dit in gedachten worden gemaakt, worden gepland door de veiligheidsmarges te vergroten in termen van gas en inzet. Een team heeft maximaal 2 of 3 duikers.
TECHNISCHE HANDLEIDING VOOR SCUBA-DUIKEN
Ik moet toegeven dat, afgezien van een paar uitstapjes in het heldere, warme water van de Yucataanse cenotes, mijn ervaring met grotduiken niet bestaat. Niemand is perfect. Dus toen we in dit 300 pagina's tellende boek moesten duiken ...
De lay-out en iconografie maken dit werk fascinerend. Het staat vol met paginagrote foto's, diagrammen en schetsen die ervoor zorgen dat u verder wilt lezen. Ik heb je van meet af aan gezegd dat ik Franck nooit heb ontmoet, maar de toon en de manier waarop ik over deze activiteit nadenk, zijn erg "aards". De kingpin-kant van de man die altijd de vinnen opzet en die denkt. Bestrooi het allemaal met een flinke dosis humor, bijvoorbeeld de sociologische schets, pagina 35, is puur geluk… Franck portretteert bepaalde stereotypen van grotduikers op de manier van Prévert. De "nieuweling", de "chiantifique", de "consumentist", de "federast", de "discipel" zijn slechts enkele portretten die voor ons grootste plezier zijn geschetst.
Denk ook niet dat het een humoristische roman is. Vanaf de eerste pagina's zijn we meteen gegrepen door dit boek vol informatie die zowel voor beginners als experts interessant kan zijn.Uiteindelijk heb ik veel geleerd terwijl ik me amuseerde.
Het is duidelijk dat deze in elke goede duikbibliotheek aanwezig is.
Franck trekt vaak de parallel tussen grotduiken en de bergen en in het bijzonder de Himalaya-expedities. Onthoud dat niet iedereen Maurice Herzog heet en dat bergen beklimmen niet per se 8000 meter betekent… “Trakteer jezelf, zonder bang te zijn”.
OVERZICHT
Avant-propos
Ondergrondse omgevingen
Geschiedenis van ondergronds duiken
Configuraties en hardware
Training en curriculum
Fundamenten van de discipline
breadcrumb
Ondergrondse communicatie
Organisatie en planning
Complexe navigatie
Decompressietechnieken
Specifieke technieken en configuraties
Ontsnapprocedures
Ongevallen
Fotograferen en filmen onder de grond
Bibliografie
Training
Index
160 illustraties - 288 pagina's
ISBN: 9782841386031
Jaar van uitgave: 2013
Prijs: € 39.90
0 reactie
Natuurlijk, bewakers die hun ogen sluiten, want sommigen worden betaald door stropers, autoriteiten die de managers van het centrum boeien door hen de annulering van hun werkvergunning te laten bengelen !!! Ja het is niet gemakkelijk, ik weet ook niet echt wat ik moet doen, achter mijn scherm duizenden kilometers van Sipadan ...
Wat moeten we doen ??? Wat kunnen we doen ???
Als we niets doen, is er geen reden meer om daar te duiken, dus geen klanten meer voor de centra en als gevolg daarvan ook geen centra meer !!! Maar afgezien van het fundamentele economische denken, zullen we hebben toegestaan dat soorten zijn verdwenen en dat onze planeet nog een beetje sterft.