Het fascineert me altijd om te zien dat we nog steeds wrakken ontdekken ...
Duikers gevonden in een wrak op 55 meter hoogte (55 meter, het is toch niet zo ontoegankelijk), in de Oostzee, zo'n dertig flessen champagnes uit 1780. En als kers op de taart zou de champagne zijn de la Veuve Clicquot en lijkt zeer goed bewaard gebleven. Dit bevestigt de deugden van de zee voor wijn. De fles wordt geschat op 53 euro… Genoeg om roepingen op te wekken? !
Meer details hier.
Over wrakjagers stel ik mezelf een vraag: weet je welke regel wordt toegepast om een schat toe te schrijven aan zijn ontdekker (we spreken ook van 'uitvinder'), in het bijzonder wanneer de ontdekking wordt gedaan in de internationale wateren? Ik geloof dat de ontdekker die op aarde een schat vindt op de grond waarvan hij de eigenaar is, deze voor 100% bezit versus 50% als de ontdekker die vindt op het land van iemand anders, waarbij de laatste ook 50% raakt…? Als de persoon bewust naar deze schat heeft gezocht, behoort deze toe aan de eigenaar van het land en niet aan de schatzoeker. Hoe zit het op zee?
Niet erg prettig, moeder Clicquot trouwens ...
3 reacties
BRAVO BRAVO !!!
“De flessen, die blijkbaar Veuve Cliquots zijn, geproduceerd tussen 1782 en 1788, werden voor analyse naar Frankrijk gestuurd. Als hun oorsprong en leeftijd worden bevestigd, zouden het de oudste drinkbare flessen champagne ter wereld zijn. De huidige recordhouder is een fles Perrier-Jouet uit 1825. Volgens kenners zou elke fles op een veiling ongeveer 70.000 euro kunnen opleveren.
De duiker Christian Ekstrom verkende het wrak van een boot voor het eiland Aaland, een autonoom grondgebied van Finland, toen hij de flessen ontdekte. Hij bracht er een terug naar boven en proefde het samen met zijn collega's. "Het was fantastisch", zei hij tegen Reuters. Het had een zeer zoete smaak, met aroma's van eik en een sterke geur van tabak. En er waren heel kleine bubbels. "
"De jurk is donker goud, barnsteen," bevestigde Ella Grüssner Cromwell-Morgan, een oenoloog uit Aaland die door Christian Ekström werd gevraagd om de kostbare nectar na zijn ontdekking te proeven. "De neus is erg intens, met veel tabak, maar ook druiven en wit fruit, eik en mede. De mond is echt verrassend, heel lief maar met allemaal dezelfde zuurgraad. "
De ontdekking gaat terug tot 6 afgelopen juli, zegt AFP, maar het team heeft het geheim tot dan bewaard.
"We zijn er zeker van dat bij 98% het Veuve Clicquot-champagne is en dat het werd geproduceerd tussen 1772 en 1785," zei Ekstrom, eraan toevoegend dat het schip ongetwijfeld op weg was naar Sint-Petersburg, toen de hoofdstad van Rusland. Volgens één hypothese zou het een levering van koning Louis XVI aan de Russische tsaar Peter de Grote kunnen zijn.
Het champagnehuis Veuve Clicquot Ponsardin werd opgericht in 1772, maar de productie werd gestopt gedurende een periode van 10 jaar na de revolutie van 1789.
De champagnewijn die in de diepten van de Oostzee wordt gevonden, is perfect bewaard gebleven dankzij de duisternis en de temperatuur van de omgeving. De lokale autoriteiten zullen nu beslissen wat er met het wrak en de flessen gebeurt. "
PLAATSBRON SLATE.FR
In de Franse wet omvat het begrip schat "elk verborgen of begraven ding waarop niemand zijn eigendom kan rechtvaardigen, en dat wordt ontdekt door het effect van puur toeval" (art. 716 van het burgerlijk wetboek). Het betreft alleen roerende zaken. Het is zelfs van toepassing als het object niet is begraven, maar gewoon aan het zicht is onttrokken, en als de ontdekking in verschillende fasen plaatsvindt. Een schat behoort toe aan zijn uitvinder (de persoon die hem ontdekt) als deze eigenaar is van het land waar de vondst werd gedaan; bij gebreke daarvan behoort het voor de helft toe aan de uitvinder en voor de helft aan de eigenaar.
Als de ontdekking niet toevallig is, bijvoorbeeld als de persoon die de vondst deed een metaaldetector gebruikte, gaat het eigendom terug naar de eigenaar van de grond (art. 552 BW). Als de huiszoeking zonder toestemming is uitgevoerd, kan de auteur ook strafrechtelijk worden vervolgd.
Voor archeologische vondsten gelden specifieke voorschriften.
"Een cultureel erfgoed is onvervreemdbaar en behoort tot de samenleving", legt Éric Rieth uit, hoofd onderwaterarcheologie aan het Musée de la Marine in Parijs. En dit geldt voor zowel onderwater- als aardse schatten. Voor het onderwatergedeelte is het Departement Onderwater- en Onderwaterarcheologisch Onderzoek (DRASSM) verantwoordelijk voor de exploitatie van alle wrakken naar Frans recht die archeologisch, historisch of artistiek belang hebben. Aardse schatten worden in gelijke mate beschermd. De wet van 1989 verbiedt het gebruik van metaaldetectoren om te zoeken naar objecten "die van belang kunnen zijn voor de prehistorie, geschiedenis, kunst of archeologie" zonder dat hiervoor administratieve toestemming is verkregen.