ONTDEKKING VAN EEN BEDREIGDE SCHILDPERSOORT OP DE WATERCOURSE VAN HET HOOFD

Als onderdeel van een wetenschappelijke samenwerking tussen het Centrum voor opleiding en onderzoek naar mediterrane omgevingen (CEFREM, CNRS-Universiteit van Perpignan Via Dominitia) en Veolia Water CEFREM-onderzoekers hebben de aanwezigheid van een bedreigde schildpadsoort ontdekt op de rivier de Têt! 

Sinds april 2011 hebben CEFREM en Veolia Eau Perpignan een onderzoekssamenwerkingscontract gesloten met betrekking tot de uitvoering van een multidisciplinaire studie gewijd aan de analyse, met name stroomafwaarts van de afvalwaterzuiveringsinstallatie van Perpignan, van bepaalde chemische verontreinigingen en de biodiversiteit op de Têt, een belangrijke rivier in de afdeling.

De eerste resultaten zijn zojuist bekend geworden la onverwachte aanwezigheid van een endemische schildpadsoort appelée emyde melaats. Inderdaad, een functionele populatie van een dozijn individuen werd voor het eerst geïdentificeerd op het lagere deel van de rivier, tussen Bompas en Villelongue de La Salanque.

Deze soort, overwogen « met uitsterven bedreigd » op de Nationale Rode Lijst van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (Franse IUCN) is alleen vermeld in de Maghreb-landen, het Iberisch schiereiland en het departement Pyrénées-Orientales. Tot nu toe was hun bestaan ​​alleen in Frankrijk bewezen op de rivieren La Baillaury, Tech en in het lager gelegen deel van Agly.

Deze ontdekking zou in de toekomst gebruikt kunnen wordenbiologische indicator de l 'gezondheidstoestand van de wateren van de Têt. Op basis van deze eerste observatie zou het partnerschap tussen CEFREM en Veolia Eau Perpignan kunnen worden uitgebreid om in de loop van de tijd de kwaliteit van de wateren van de Têt te meten en de impact van tertiaire zuivering van afvalwater op de evolutie van de lokale biodiversiteit te beoordelen.    

links naar rapporten uit France 3: 

Regionale edities van 12/13, 07-09-2011 

http://itunes.apple.com/podcast/france-3-12-13-languedoc-roussillon/id285420776 

Regionale edities van 19/20, 07-09-2011 

http://itunes.apple.com/podcast/france-3-19-20-languedoc-roussillon/id285420501 

factsheet van de melaatse vijverschildpad:  

distributie : De melaatse vijverschildpad komt voor in de meeste landen van de Grote Maghreb (Algerije, Marokko, Mauritanië en Tunesië) en op het Iberisch Schiereiland (Spanje en Portugal). In Frankrijk is het bekend in bepaalde stromen rond Banyuls Sur Mer (Pyrénées-Orientales). Geïsoleerde waarnemingen, met name in de Languedoc-Roussillon, betreffen zeer zeker schildpadden die uit gevangenschap zijn ontsnapt of vrijwillig zijn vrijgelaten door mensen.

leefgebied: Mauremys leprosa gedijt in een verscheidenheid aan aquatische habitats: binnenwateren, kanalen, sloten, vijvers, vijvers, rivieren, beken en kustmoerassen. Door zijn aanzienlijke ecologische plasticiteit kan het elk type aquatisch ecosysteem koloniseren, ook vervuilde.

Grootte: Het vrouwtje bereikt een lengte van 25 cm voor een gewicht van 1,5 kg, terwijl het kleinere mannetje niet groter wordt dan 19 cm voor een gewicht van 750 gram.               

dieet: De melaatse vijverschildpad zoekt zowel op het land als in het water dag en nacht naar voedsel. Het is een alleseter en voedt zich met amfibieën en hun larven, dode vissen, lijken van gewervelde dieren (zoogdieren en vogels), ongewervelde dieren en waterplanten. 

voortplanting: Het vrouwtje legt één tot twee legsels per jaar tussen de maanden mei en juni. Deze bevatten elk maximaal 22 eieren (meestal tussen de 3 en 14 eieren). De eieren zijn wit met een harde schaal. Ze meten tussen 32 en 38 mm lang voor een breedte tussen 19 en 20 mm en een gewicht van 8 tot 10 gram. De incubatietijd bedraagt ​​drie maanden. Bij de geboorte variëren de afmetingen van jonge schildpadden van 22,7 mm tot 26 mm lang, met een breedte van 17,2 mm tot 20 mm en een gewicht van 5 gram. De staart bereikt een lengte van 20 mm.

Bedreiging : In Frankrijk wordt de melaatse vijverschildpad beschouwd als een bedreigde diersoort vanwege de kleine verspreiding. Aan de andere kant lijkt het geen gevaar te lopen in de andere regio's waar het aanwezig is (Grote Maghreb en het Iberisch schiereiland).