STOP MET VINDEN IN EUROPA!

@ Marie-Aline: Wat een genoegen om je bericht te lezen! er zal nog steeds gepraat worden in de cottages (zie de post van Franck Tellosa en de antwoorden)!

Dat gezegd hebbende, de meeste warmwaterduiken zijn Padi-structuren en de GO-Padi-service aan boord, wisselen elke week van groep en ik denk dat hij ons advies volledig bespot.

Zelfs ruzie maken als jij,

- in het beste geval kreeg ik de sympathieke uitdrukking van de gelegenheid, beleefd luisteren en de reactie die daarbij hoort " ja, maar u begrijpt dat als er een probleem is, het de vakantie van iedereen zal bederven omdat we moeten terugkeren Wat waar is.

- En in het slechtste geval, de dreiging om iedereen te ontnemen door voor anker te gaan op locaties waarvan de bodem 20 meter zal zijn, gewezen op de defecte, met de conclusie, "Het gaat goed als je niet de persoon wilt zijn die iedereen haat - wees stil als je niet de persoon wilt zijn die iedereen haat; eerste half uur aan boord, welkomstwoord!

Op de vraag Heb je nog vragen? "," Ja ! Heeft de Padi-cursus een totalitair duikspecifiek karakter ?! "Nadat ze allemaal hun territorium hadden gemarkeerd, wisselden we tijdens het verblijf een klein knikje om hallo te zeggen en werden we zorgvuldig vermeden. Zelfs als er veiligheid, sereniteit (modewoord!) En het welzijn van iedereen is tijdens het verblijf, vond ik deze presentatie op zijn zachtst gezegd misplaatst en een groot gebrek aan tact. . En tijdens hetzelfde verblijf, toen ik zag dat een vooruitgeschoven Padi lucht gaf aan een freediver op 5 meter hoogte, kwam ik tot de conclusie dat ze de pulmonale overdruk prefereerden boven het decompressie-ongeluk!

Ik vind het niet erg om lastig gevallen te worden met duiken zonder decoratie, maar ik verwacht van de DP - aangezien hij aanwezig was - dat hij ingrijpt en dat hij het waarom en hoe uitlegt aan de duiker die lucht, wat niet het geval was. Wat leren ze, afgezien van de valutazijde?

Hoe meer ik Padi-instructeurs ontmoet, hoe meer ik ze pijnlijk en opgemaakt vind, hun cliënten-duikers zijn producten beheren (ik schematiseer). Het weinige dat ik heb gezien: ik vertrouw ze niet. Tijdens het cruisen vraag ik waar de zuurstof is, ik wil weten hoe de koffer opengaat, wat er in zit, en ik hou de aspirine en het water bij de hand.

De uitzondering rechtvaardigt de regel: ik ken een aantal uitstekende opvoeders, intelligent, instinctief, met wie ik goed kon opschieten en die ons hun favoriete site lieten zien, Michel in Moorea, Gabriel in Filitheyo - Malediven, Didier in Playa del Carmen en Guido in Mabul / pompom. En het toeval wil dat sommigen een MF1- of BEES1-training hebben gevolgd. Verrassend niet?