O als duikcomputer

Frédéric Swierczynski op -267m onderaan de terminalput in sifon 3 van de Mescla-grot (Var).

Definitie

Klein apparaatje volgepropt met sensoren en elektronica die soms spitsvondige piepjes produceert. Gedragen om de pols, op de console, op het mondstuk en binnenkort direct in het masker. Het veroorzaakt een lawine van min of meer vitale aantallen die serieuze duikers geruststellen. De volgende modellen zullen 6G, het Netflix-abonnement, de sanitaire pas, de kurkentrekker en een langverwachte broodroosterfunctie integreren ...

synoniemen

Decompressiemeter | Data-acquisitie-eenheid | Bendomatisch | Duikcomputer |

Binnenkomst

Het is een feit: sinds enkele jaren zijn we getuige van de geleidelijke digitalisering van de praktijk van het duiken. Digitalisering, simulaties, memoriseren: het lijdt geen twijfel dat we binnenkort niet meer nat hoeven te worden, een helm VR full face en aangesloten handschoenen zijn voldoende om diepe emoties in een bank te ervaren.
Ik heb het geluk dat ik tot de generatie behoor die meerdere grote technologische revoluties heeft meegemaakt. En ten minste twee die een echte paradigmaverschuiving vormden: het verlaten van "analoog" ten gunste van digitaal. Reeksen van nullen en enen die tot in het oneindige kunnen worden gedupliceerd, onthouden, knoeien in alle richtingen met allerlei wendingen zonder noodzakelijkerwijs het origineel te verliezen. En ik heb de analogie van videobewerking die in het verleden met tape en een schaar werd gedaan: de verwijderde sequenties voegden zich bij de strengen geïmponeerde film in de grote prullenbak die 'bak' wordt genoemd. Geen "trial and error", beter weten wat en waar te knippen en bewerken was een klus.

"Analoog" is nu een fossiel, ook al roept een bepaald snobisme soms geesten uit het verleden op: "analoge film" en "vinylplaten" ... Ja, vandaag is alles digitaal. En al snel ons eigen leven... Het logo kiest in zijn tijd door Sony voor zijn computers Vaio is ook een perfecte en briljante illustratie van deze revolutie.

Plat

In het begin was het eenvoudig, er waren gewoon geen instrumenten: bij sponsduiken, parelduiken, jagen werd de diepte geschat in blauwtinten en de onderdompelingstijd in de longcapaciteit van elk. We vertelden in de post gewijd aanapneu de heldendaden van de Griekse duiker Haggi Statti. De discipline was nog niet besmet door de kanker van de concurrentie met zijn regels, zijn tests, zijn talloze categorieën, zijn homologaties, zijn cijfers tot op de derde decimaal en andere vleierij voor het ego ...

In de loop van de ontwikkeling van autonoom duiken met in het bijzonder de uitvinding van het duikpak “Cousteau Gagnan“, We hebben andere snuisterijen toegevoegd aan de basisuitrusting: horloges, dieptemeters en decompressietabellen. Toch waren ze vaak gereserveerd voor monitoren.

Veel later kende ik oude doorgewinterde duikers (we hebben het over duizenden duiken in alle zeeën van de wereld, geen "kleine zwemmers" ...) die in sommige gevallen geen instrumenten nodig hadden: de diepte, geschat op de meter dichtbij, "om het oog", de duur afgeleid van de druk van de fles, de beklimming door de kleine belletjes te volgen en een veiligheidsstop van een "bepaalde" duur, bij het oor, binnen zes meter turkoois met strepen van schuim en zon ... En toen, zoals een van die die-hards me vertelde: er was altijd een van deze computers in het zwembad om naar te loensen ...

Decompressie bij OK Coral ...

Toen ik aan het duiken was bij het koraal, rond het stiereneiland in het zuiden van de Sardinië, het was nog makkelijker. De bloeiende rotsen op de bodem waren gespot met een dieptemeter, op -125m. Het grootste deel van een pentablok trimix-mix werd daar geleegd, terwijl de enorme takken werden gehamerd, waarvan de verkoopprijzen me vandaag nog steeds laten dromen.

We moesten toen een ballon loslaten om onze positie aan het mos aan te geven en aan de tweede corailleur die het overnam en al naar beneden ging, gebukt onder stenen.

 

Toen was het tijd om zonder luiheid terug naar boven te klimmen, aan de hardingsregelaars trekkend, met behulp van plastic jerrycans van twintig liter die stevig aan het handvat werden vastgehouden. Het was dan voldoende om het een beetje te kantelen om het geëxpandeerde gas in grote bellen uit de holle bodem te laten ontsnappen en zo de opstijgsnelheid aan te passen. Geen steek natuurlijk: waarvoor? Toen kwam, van het oppervlak gegooid, de 2 × 9 liter tweecilinder lucht, dansend als een vuurtoren in het blauwe water: we waren minstens dertig meter verwijderd. Uitwisseling van ruimtepakken en de landingen begonnen, verbonden met de hanger door een eenvoudige zelfsluitende knoop.
We gingen geleidelijk omhoog, geleid door de pijn in de armen, de schouders... Toen het pijn deed, gingen we weer een beetje naar beneden om langer in de diepte te blijven voor een nieuwe poging. Toen kwam de warmwaterleiding en de narghile pure zuurstof die we inademden op - 12 meter om een ​​beetje te versnellen dat alles ... 

Maar er bestonden al analoge decompressiemeters (eerste modellen uitgebracht in 1958!), Gemaakt van poreus porselein dat in een gegradueerde buis bewoog, allemaal bedoeld om decompressie in menselijke weefsels te simuleren. Die van het Italiaanse merk Sos werden in de VS ook "bendomatic" genoemd, wat veel zei over hun betrouwbaarheid. Ik geloof dat ik alle opeenvolgende modellen heb gebruikt en bovendien om winst te maken: ze werkten niet zo slecht en we stelden onszelf niet te veel vragen. Bij grotduiken lieten ze me zelfs verkenningen toe die anders onmogelijk waren, wetende dat ik met twee instrumenten aan het duiken was, gerustgesteld door deze schijnbare redundantie. Het was altijd beter dan het trio horloge / dieptemeter / tafels, vooral als, zoals ik heb elders verteld, we wisselden onze horloges en dieptemeters soms halverwege de duik om budgettaire redenen ...

En toen verschenen de eerste elektronische decompressiemeters, al snel omgedoopt tot "computers". de Decobrain, eerst en de rand (1983), toen deAladin (1987), dat een maatstaf is geworden en ons voor veel van de primeurs heeft vergezeld. En een veelvoud aan verschillende merken (Suunto MKB-ML - 1986, microbrein - 1988…), komen de verschillen voornamelijk voort uit het type algoritme dat voor de berekeningen wordt gebruikt: Bühlman, RGBM, VPM en andere propriëtaire systemen…

De modellen van vandaag zijn aangepast aan nieuwe duikpraktijken, waarbij rekening wordt gehouden met het individuele verbruik, de temperatuur, achtereenvolgens ingeademde soorten gas, de druk van verschillende gassen en een aantal andere parameters, waaronder de complexiteit, blijft groeien.
De automatisering van het duiken is in werking en de meest geavanceerde moderne speleonauten hebben nu echte computers met data-acquisitie-eenheid aan boord van hun stuwraketten en in staat om het pad en het profiel van de duik te registreren met behulp van meters van dwang, traagheidscellen en elektronische kompassen... Een van mijn oude dromen, gerealiseerd, zijn die van topografie in "realtime".

Dessert

Al deze computers worden om de pols gedragen of geïntegreerd in de instrumentenconsoles.

Hun variabele afmetingen hebben in de loop van de tijd aanleiding gegeven tot alle waanideeën, van gigantische schermen, kleuren, lcd-tv-stijl, tot kleine instrumenten met kleine knopjes en gouden randen die eruitzien alsof ze uit een juwelierszaak komen.

Geen enkele fabrikant biedt zijn model tegenwoordig niet aan en, net als steken, zijn er honderden op de markt.

 

We zijn getuige van een echte obsessie om ze zoveel mogelijk te laten lijken op horloges, verouderde accessoires als die er waren sinds de komst van computers, maar die niettemin het fortuin hebben gemaakt van veel Zwitserse horlogemakers. Alsof dit gebaar van het raadplegen van zijn pols nu deel uitmaakte van ons genoom. Als het geen uiterlijk teken van rijkdom is ... Even Apple horloge gemaakt! Verbonden natuurlijk, maar toch...

Natuurlijk, met het wijdverbreide gebruik van recyclers, zijn computers overal met kruisverwijzingen in elk apparaat. Sommige data is nu zelfs letterlijk onder de neus toegankelijk! En binnenkort zullen ze, net als piloten van gevechtsvliegtuigen, direct in het gezichtsveld van het masker worden geïntegreerd.

Tot snel voor een nieuwe definitie van Scuba Bécédaire. Het oneerbiedige lexicon van duiken, maar niet alleen. Omdat soms ...

Francis Le Guen

 

 

café

De vriend Vincent Defossez van het centrum van Marseille Aquadomia adviseert ons een duikcomputer te kiezen. 

En herhaal deze keer met de computertest Pijlstormvogel et Patrijs, een van de meest populaire in Tek en rebreather duiken.