Y like jojo

Op de Maagdeneilanden is 'jojo'-duiken de wereld op zijn kop! 

Definitie

De "jojo"-duik was een term die in zwang was vóór de komst van computers en die de beoefenaars van duiken met een sinusvormig profiel of zelfs ronduit onhandelbaar veroordeelde, in tegenstelling tot de voorgeschreven "vierkante" duiken. Het was fout. Heel slecht ! Deze bijnaam heeft echter niets te maken met het oude en vervelende kinderspeelgoed dat (in principe) langs zijn draad op en neer gaat ...

synoniemen

Duikprofiel | Vierkante duiken | Herhalingsduiken | Vol bordeel | 

Binnenkomst

Bij de overloop, bij Ajaccio op Corsica. Na een reeks “yoyo”-duiken…

We hebben dit uitgebreide onderwerp van decompressie al behandeld in het artikel over: duikcomputers. 

Zoals we in de inleiding al zeiden, worden de decompressie-algoritmen berekend voor gereglementeerde duiken met een "vierkant profiel", namelijk een afdaling, een verblijf op de bodem op constante diepte, een opstijging en stops voor decompressie. Strikt genomen een tweede zogenaamde "opeenvolgende" duik een paar uur later. Het is ook op deze manier dat de oude paren horloges / dieptemeters / tafels functioneerden die vervelende berekeningen op en onder water vergden en die de hoogtijdagen van het "recreatieve duiken" maakten. 

De omstandigheden op de grond en de praktijk van het priesterschap die 'monitorat' worden genoemd, verplichten soms om ernstige steekwonden in het contract te geven en onorthodoxe duiken te ketenen. We weten nu hoe gevaarlijk deze zogenaamde "yoyo's"-duiken zijn. In het bijzonder tijdens schijnbaar onschuldige oefeningen, in kuilen of op zee, waar de instructeur wordt geleid om tal van afdalingen en beklimmingen te oefenen om de studenten te begeleiden. Reden te meer om hier tijdens “echte” duiken voor te zorgen, ook al leidt de veralgemening van computers ertoe dat deze regel wordt overtreden bij bijvoorbeeld het verkennen van grote wrakken. We gaan omhoog, we gaan weer naar beneden... Wees voorzichtig, het is niet omdat een computer rekening houdt met deze variaties en de decompressie berekent dankzij zijn wiskundige algoritme dat het hetzelfde zal zijn voor uw lichaam!

Plat

Deze kleine haspels voor de boeien hebben inderdaad een beetje de vorm van jojo's maar dat heeft natuurlijk niets met het onderwerp te maken!

In Bretagne, waar ik oefende in Moyen Age de nobele activiteit van monitoren was het niet ongebruikelijk om kettingduiken te maken, waardoor de berekening van "opeenvolgende" meer dan willekeurig was.

Onze empirische meting was gebaseerd op het al dan niet verschijnen, aan het eind van de dag, van roodheid en andere jeuk, barotrauma die puisten en rode vlekken veroorzaakte die we "vlooien" en "schapen" noemden, gelukkig niet meer in de praktijk vandaag ...

Toen ik snel overstapte naar grotduiken, een verkenningsactiviteit die zich uitstrekt over de duiken en speleologie, werd ik al heel vroeg geconfronteerd met dit probleem van "niet-vierkante" duikprofielen. Inderdaad, ondergronds, is het de grot die beslist en de duiker naar min of meer grote diepte leidt volgens het profiel van de galerij. Het is ook noodzakelijk om rekening te houden met de terugkeer en de aanwezigheid van talrijke opeenvolgende hevels en dus evenveel afdalingen en beklimmingen, met of zonder noodzakelijke stops ... Een puzzel die lange tijd de speleonauten beperkt tot berekeningen door tabellen "op maximale diepte". Toen verscheen de eerste “decompressiemeters"Benoemd in de Verenigde Staten" Bendomatic's "die, dankzij empirische, mechanische en razend analoge methoden, het in principe mogelijk maakte om rekening te houden met variaties in diepte en om geschikte decompressiestops voor te stellen. Ongetwijfeld hebben we een overdreven vertrouwen gesteld in deze eerste accessoires van plastica, toch ben ik ze (ik heb er twee genomen ...) veel van mijn mooie primeurs verschuldigd ...

Duiken in de Middeleeuwen.

In de Rode Zee vallen: pas op voor de verleiding van de "jojo" ...

Eindelijk kwam de Decobrain, een digitale versie die het ultieme wapen leek te zijn. Om verder te gaan met het verkennen van de grot van Mescla (waar ik de diepte van -80m zou bereiken in sifon nr. 3) en in afwachting van het grote aantal "opeenvolgende duiken" die zouden komen, besloot ik te trainen op het land van de late Jean-Pierre Joncheray in de baai van Frejus op de klassieke "zeeleeuwen" -site. Maar van een orthodoxe beoefening van dit voetenbad is geen sprake. Als ik me verwaardigde om mezelf onder te dompelen in zout water, was het om deze klassieke "speleologie" -duik te oefenen; dat wil zeggen alleen, zoals ik later zou zijn, en uitgerust met een bi 2 × 20 liter om aanzienlijke autonomie en redundantie te hebben, waardoor een lange, zeer lange duik mogelijk is, tussen het oppervlak en meer dan 40 meter, in een recreatieve duik altijd opnieuw gestart , die tientallen afdalingen en beklimmingen met elkaar verbindt ... Ik vertrouwde op de piepjes, piepjes en zwaailichten van mijn gloednieuwe polscomputer en alles verliep soepel, zoals verwacht, evenals het verkennen van de omgeving. mescla. Deze ervaring is op geen enkele manier bekerend, vooral niet in het licht van wat we vandaag weten ...

Dessert

Paul Bert, de visionair...

Het is nuttig eraan te herinneren hoe de decompressie en de berekening van de stops in wezen empirisch zijn. De mens kan in feite niet worden gereduceerd tot vergelijkingen en de waarheid is dat we niet precies weten wat er in ons lichaam gebeurt, zelfs nog minder misschien tijdens opeenvolgende duiken of "jojo" of de redenen die ze meer maken. bijvoorbeeld, toen in 1948 de Nationaal Marine haar duikers uitrustte met duikuitrusting, ze gebruikte de duiktafels van de Amerikaanse marine waarvan de opstijgsnelheid was ingesteld op 7,5 m / min. Wat als onnodig traag werd beschouwd. Daarom hebben we de nieuwe tabellen aangenomen GERS in 1959 met een snellere stijgsnelheid. Maar na ongevallen met deze tafels zakt de stijgsnelheid naar 17 m/min. Dit waren de GERS-tabellen uit 1965. Helaas gebeurden er nieuwe ongelukken en voerde de Franse marine een statistisch onderzoek uit op 250 duiken, wat resulteerde in de ontwikkeling van de nieuwe "MN 000"-tabellen. Tabellen die regelmatig zijn gecorrigeerd en lange tijd gebruikt door de FFESSM als onderdeel van de opleiding van duikers. Het is ook hiermee dat ik het duiken leerde en oefende (stijgen met 20 m / min) vóór de komst van computers. Zoals we kunnen zien, was de ontwikkeling van deze tabellen in feite gebaseerd op een nogal sinister empirisme "met vallen en opstaan" met als resultaat een aanzienlijk aantal min of meer ernstige of invaliderende decompressieziekte ...

De beroemde "caissonziekte" ... Er werden verschillende hypothesen geformuleerd over de oorsprong van de ziekte, maar het is Paul Bert die in 1878 de oorzaak ontdekte: de vorming van stikstofbellen in het lichaam. Het onthulde ook het neurotoxische effect van zuurstof (hyperoxie) en, paradoxaal genoeg, het gunstige effect van zuivere zuurstof bij het verminderen van decompressieziekte. Hij stelde voor, bij gebrek aan iets beters, heel langzaam omhoog te gaan...

John Scott Haldane, de snor.

Het was pas in 1907 dat het werk van John Scott Haldane (Schotse fysioloog) gespecialiseerd in ademhalingsfysiologie, met de hulp van AE Boycot (ook fysioloog) en GCC Damant (Britse Royal Navy officier) leidde tot de oprichting van de eerste duiktafels in de lucht tot 63 meter, na vele dierproeven te hebben gedaan. In 1943 publiceerde de Amerikaanse marine haar duiktabellen. Ze zullen in de jaren vijftig worden herzien en gecorrigeerd en zullen essentieel worden "US-Marine Tafels", over de hele wereld gebruikt.

In Zwitserland, de tafel "Buhlmann", in zijn eerste versie, bestaande uit een onderdompelbare plastic tafel bestaande uit een schijf met een verwijderbare strip, zal verschijnen in het begin van de jaren 80. De tweede versie, in 1986, zal de wereld rondgaan. Het is de basis van de meeste algoritmen die momenteel in duikcomputers worden gebruikt ...

Tot snel voor een nieuwe definitie van Scuba Bécédaire. Het oneerbiedige lexicon van duiken, maar niet alleen. Omdat soms ...

Francis Le Guen

café

Haro op de professionele "yoyo" van "assisted lifts"! Middeleeuwse test als er een is (nou ja, ik ben niet dood maar dat is geen excuus) hier aan de kaak gesteld door de vriend Vincent d'Aquadomia in Marseille.

En stel je voor onze reeks "gnan gnan" voor dat er een chirurgische ingreep is om oorinfecties te behandelen en die ook "jojo" wordt genoemd. Ja !