De verborgen gezichten van onderwaterfotografie: ethische dilemma's

In de wereld van de onderwaterfotografie, waar het zeeleven en etherische zeegezichten tot leven komen, ligt er onder de oppervlakte een verontrustende realiteit. Een groeiend aantal onderwaterfotografen neemt hun toevlucht tot controversiële praktijken, brengt het welzijn van zeedieren in gevaar en riskeert soms hun eigen veiligheid om de perfecte foto te maken. Dit artikel onthult de waarheden die achter de lens schuilgaan en werpt licht op enkele van de ethische dilemma's die gepaard gaan met onderwaterfotografie.

De natuur vervormen: 

In een artikel van Reporterre gepubliceerd in november 2023 zijn er veel parallellen die mij verontrustend leken.

In dit artikel wordt onthuld dat Pierre Girard, een beginnend natuuronderzoeker, een systeem van schuilplaatsen (huiden) ontdekte die door gerenommeerde fotografen op afgelegen locaties werden gehuurd. Deze schuilplaatsen zijn strategisch geplaatst in de buurt van voedselbronnen, waarbij dode dieren zoals varkens als aas worden gebruikt om roofdieren zoals beren en wolven aan te trekken. De aantrekkingskracht van de perfecte foto gaat vaak ten koste van het manipuleren van natuurlijk gedrag.

Hoe kunnen we geen parallel zien met de haaien voeren inderdaad, op veel plaatsen worden haaien aangetrokken met aas en soms gevoerd. Deze zeer controversiële techniek brengt velen vreugde en wordt veel gebruikt in bepaalde landen, zoals de Bahama's of recenter op de Malediven in Fuvahmulah.

Dit toerisme creëert een parallelle economie en kan vaak het behoud van haaiensoorten mogelijk maken. Vanuit fotografisch oogpunt is de parallel met wolvenjaloezieën en aas duidelijk.

Kunnen we de foto's van een haai, genomen tijdens het voeren, vergelijken met de foto van een haai genomen in zijn leefgebied met natuurlijk gedrag?

Kunnen we foto's gemaakt tijdens een pleziercruise vergelijken met beelden van een expeditie naar een afgelegen deel van de wereld?

Het influencer-effect:

Onderwaterfotografiewedstrijden, gevierd als demonstraties van artistieke vaardigheden, zijn vaak een promotiemiddel. Veel foto's worden gebruikt om bestemmingen of merken van apparatuur te promoten, bekroonde fotografen fungeren in wezen als beïnvloeders in plaats van milieuactivisten of zijn gecharmeerd van het syndroom van de profeet die ervan overtuigd is de planeet te redden.

Het meedogenloze streven naar clichés leidt ertoe dat sommige fotografen ethische overwegingen negeren, waardoor het leven in zee in gevaar komt. Zo worden boeiende scènes uit het zeeleven zorgvuldig georkestreerd, worden bepaalde zeepaardjes of naaktslakken soms verplaatst op een kokosnoot en worden ze gedwongen specifieke houdingen aan te nemen. Of het nu haaien, schildpadden of zeepaardjes zijn, dit alles roept vragen op over de authenticiteit van het beeld.

Behoud of exploitatie?

Terwijl sommigen beweren dat georkestreerde ontmoetingen met het leven in zee leerzaam kunnen zijn, wijzen anderen op negatieve gevolgen voor het gedrag van wilde dieren en ecosystemen. De dunne lijn tussen conservering en exploitatie wordt duidelijk wanneer fotografen de grenzen vervagen.

De gevolgen van dergelijke praktijken liggen voor de hand: toenemende conflicten tussen mens en dier, afhankelijkheid van onnatuurlijke voedselbronnen en potentiële risico's voor de dieren zelf.

De prijs van authenticiteit

Fotografen die zich verzetten tegen kunstmatige enscenering worden geconfronteerd met uitdagingen in het tijdperk van algoritmen voor sociale media, waarin het regelmatig plaatsen van inhoud essentieel is. De druk om boeiende beelden te produceren leidt soms tot het compromitteren van ethische normen, waardoor zorgen ontstaan ​​over de richting van de onderwaterfotografie-industrie.

Evenwicht tussen passie en ethiek

De betoverende aantrekkingskracht van onderwaterfotografie mag de ethische verantwoordelijkheden van een passie voor sommigen of een beroep voor anderen niet overschaduwen. Nu de industrie met deze uitdagingen wordt geconfronteerd, is er behoefte aan een dialoog en vragen over de impact van onderwaterfotografie op het delicate evenwicht van mariene ecosystemen.

Het is een oproep tot introspectie binnen de gemeenschap om ervoor te zorgen dat de zoektocht naar beelden in harmonie is met de principes van natuurbehoud en respect voor de natuurlijke wereld.

Noot van de redactie In bijlage vindt u dit uitstekende charter, dat niettemin een referentie voor iedereen.

Bronnen:  verslaggevers

duiken

Australische fotografie

Tekst en beeld door christophe chellapermal