DRANK EN DUIKEN

Door Dr. Jean Yves Berney, hoofd geneeskundeconsultatie en hyperbare therapie, universitaire ziekenhuizen van Genève.

Water is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met duiken als een buitenomgeving: maar we moeten niet vergeten dat het ook een kwestie is van het binnenmilieu, wat essentieel is voor onze veiligheid. Waarom hebben we een sterke drang om na het duiken te plassen? Waarom raden we aan om meer te drinken dan normaal? Wat gebeurt er in het lichaam? Ik stel voor om deze vragen te beantwoorden door de mechanismen en de gevolgen van onderdompeling in de duiker te detailleren, die hopelijk licht zullen werpen op de geldende aanbevelingen.

DE EFFECTEN VAN IMMERSIE

Tijdens onderdompeling zal de hydrostatische druk die op het lichaam wordt uitgeoefend, bloed vanuit de periferie (in wezen de ledematen) naar de thorax drijven, die een uitzetbaar vasculair netwerk heeft. Dit is de beroemde "bloedverschuiving" Angelsaksisch, die kan worden vertaald door verplaatsing van bloed. En deze bloedbeweging kan een volume van 1 liter bereiken! Dit kan worden vergeleken met het afsluiten van secundaire wegen op het wegennet: resultaat, een teveel aan verkeer op de hoofdwegen en snelwegen. Dan vast in de file, denk je misschien dat veel te veel mensen die dag hun auto namen. In feite is het totale aantal auto's altijd hetzelfde, maar verplaatst en gefocust. Idem voor je bloed tijdens de onderdompeling.

DIURETISCHE MOLECULEN WORDEN GEPRODUCEERD

De vermindering van de vasculaire capaciteit (ons "wegennetwerk") zal een onmiddellijke toename van de intravasculaire en intracardiale druk veroorzaken (in de orde van 12 mm Hg). Drukgevoelige receptoren (baroreceptoren genoemd) zullen reageren om ze te corrigeren, en de hartatria produceren een klein diuretisch molecuul genaamd het "natriuretisch peptide" en de hypothalamus zal de productie door de hypofyse verminderen. een antidiuretisch hormoon, vasopressine. Deze mechanismen zullen een diurese veroorzaken, dwz een urineproductie, onderdompeling genoemd: uw urinestroom is dan zes keer groter dan in een normale situatie. En deze diurese wordt verder verhoogd door de kou (duiken in het meer, onvoldoende thermische bescherming).

EEN ONVERMIJDELIJK WATERTEKORT

De onderdompeling wijzigt daarom het watergehalte van het lichaam aanzienlijk. Tijdens en na de duik heeft de duiker een duidelijk watertekort. Na onderdompeling, met het verdwijnen van de hydrostatische druk, wordt de vasculaire capaciteit aanvankelijk hersteld en wordt een tabel van hypodynamische uitdroging (lage bloedstroom door uitdroging in ontspannen vaten) gerealiseerd. Om de juiste bloeddruk te handhaven, wordt intense vasoconstrictie waargenomen die deze vasculaire capaciteit verder zal verminderen. Het ontgassen van de inerte weefselgassen wordt aanzienlijk verminderd, waardoor de desaturatiesnelheid wordt gewijzigd.

MICROCIRCULATIE MINDER GOED

Tegelijkertijd neemt het bloed dat minder water bevat, de hematocriet toe (relatief percentage van het volume cellen dat in het bloed circuleert ten opzichte van het totale volume van het bloed). Dit wordt hyperviscositeit van het bloed genoemd, dit is minder vloeibaar, een ongunstige situatie voor microcirculatie die mogelijk al is veranderd door circulerende microbellen. Uitdroging is daarom een ​​kritieke duiksituatie en wordt momenteel erkend als de eerste risicofactor voor het ontwikkelen van een decompressieziekte (ADD). De analyse van de zogenaamde "onverdiende" ADD's, namelijk zonder procedurefouten (60% van de ADD's) vond in de meeste gevallen een onvoldoende hydratatie.

DRANK ZONDER Dorst VOOR ZIJN VEILIGHEID

De hoogte van de duiker is daarom dat hij uitgedroogd raakt, ook al wordt hij omringd door miljarden liters water. Bij het beoefenen van duiken wordt het daarom essentieel om het risico op het ontwikkelen van adhd te verminderen om goed te hydrateren en om elke factor die uitdroging verergert te vermijden. Maar pas op, je moet drinken voordat je dorst krijgt! Bij kinderen treedt het gevoel van dorst op wanneer ze al 3% van hun watervoorraad hebben verloren, bij volwassenen wanneer ze 3 tot 5% hebben verloren, en bij mensen ouder dan 70 jaar het gevoel dorst ontstaat wanneer het al 5 tot 7% ​​van zijn watervoorraad heeft verloren. Dorst is daarom een ​​mechanisme dat laat opduikt, dus u moet er niet op vertrouwen om uw toestand van hydratatie te beoordelen. Zoals Captain Haddock ® zei: het is aan te raden om een ​​drankje zonder dorst te zijn!

MAAR ALLEEN WATER

Onderdompelingsdiurese zorgt voor een watertekort van ongeveer een liter bij elke duik. Maar de compensatie moet worden gedaan met niet-diuretische drankjes! Hydratatie is alleen effectief als u water drinkt. Koffie, thee, kruidenthee, frisdrank moeten worden vermeden omdat de waterbalans nul is (die binnenkomt is gelijk aan wat eruit komt). Alcohol, een krachtig diureticum, zal een negatief evenwicht veroorzaken, waardoor dehydratie wordt verergerd. In de praktijk in het uur na de duik is het ideaal om minimaal een liter water te drinken (plat, mineraal of niet). We zullen ook voedsel eten dat rijk is aan water (zuivelproducten, fruit, groenten), natrium en kalium (bananen).

BEHANDELING NA MAAR OOK VOOR

Je moet je duik ook beginnen door goed gehydrateerd te zijn aan de basis. Een in 2009 gepubliceerde studie (Gempp & al. BMSH 2009, deel 19, nr. 1) toonde een gunstig effect aan van een voorhydratatie van meer dan een liter op het aantal circulerende bellen. De duiker kan zichzelf zelfs tijdens de duik hydrateren dankzij aangepaste systemen, maar eerder gereserveerd voor technisch duiken. Sommige duikers vermijden drinken om tijdens de tweede helft van de duik niet de sterke drang te voelen om te plassen. Dit is een grote vergissing.

ALCOHOL BLIJFT VIJANDNUMMER 1

Krachtig diureticum, alcohol blijft vijand nummer 1. Het verergert ook het risico op het ontwikkelen van narcose in de diepte. Alcoholconsumptie moet matig zijn, alleen 's avonds en 8 uur voor elke duik onderbroken. Pas op voor de bewaterde avonden gevolgd door duiken de volgende dag om 6 uur. Het beoefenen van lichaamsbeweging gedurende de 00 uur na de duik is verboden, omdat dit bijdraagt ​​aan uitdroging. De waterbehoefte van ongeveer 2-2 liter per dag (inclusief drankjes en eten) zal in normale situaties ook toenemen tot 3-4 liter, afhankelijk van de klimatologische omstandigheden van de duiklocatie (zon, wind). Gratis water tijdens duikcruises of safari's is een uitstekende stimulans voor goede hydratatie. Blootstelling aan de zon na het duiken gaat in dezelfde richting. Door een voldoende oppervlakte-interval te respecteren tijdens opeenvolgende duiken, kan het lichaam ook herstellen en de watertekorten van de vorige duik corrigeren.

Kortom, water, schaduw, rust en een goed oppervlakte-interval zijn de beste bondgenoten van de duiker om te vechten tegen de uitdroging die inherent is aan de praktijk van zijn activiteit, belangrijke risicofactor om een ​​ADD te ontwikkelen.

Om te duiken, moet je een fles hebben ...