Malpelo-duiken: het schateiland!

ADVERTORIAL EDITORIAL

Het Malpelo Fauna and Flora Sanctuary staat op de werelderfgoedlijst en is niet alleen een ontmoetingsplaats voor de meest karakteristieke Pacifische haaien. Toegegeven, grote hamerbanken zijn vaak tussen de duikers en het oppervlak geplaatst, de Galapagos-haaien regeren overal meesters, zijdeachtig arriveren met honderden in het regenseizoen. Maar afgezien van de haaien, is Malpelo ook het toneel van een andere diversiteit: die van oneindige aantallen, buitensporige afmetingen, ongelooflijke vormen, verbazingwekkende kleuren en soorten in overvloed! Malpelo een haaienreservaat rond een verlaten rots? Ja, natuurlijk, maar veel meer dan dat ... Vergezel me, ik zal je voorstellen aan dit eiland met vele schatten ...

Op weg naar avontuur

Donderdag 27 Juni 2014 verlaten we vroeg in de ochtend het hotel, Panama. Vier uur lang rolt de comfortabele bus van 45-plaatsen gecharterd door Coïba Dive Expeditions naar het westen. Door het primaire bos volgen we de Pacifische kust van Panama. De dorpen worden steeds zeldzamer en als we 's middags in Puerto aankomen, hebben we de indruk aan het einde van de wereld te zijn aangekomen. De Yemaya ligt afgemeerd in een modderig estuarium, tegen een oude hoop hervormde roest! Niet echt een toeristische jachthaven, maar dat is goed. De plek, authentiek, ruikt het avontuur al!

Een kruising zonder geschiedenis

Na een korte tussenstop in de buurt van Coïba Island, woog de MV Yemaya voor anker bij 3 in de ochtend en we begonnen aan een reis van bijna zesentwintig uur. Het doel is om Malpelo bij zonsopgang te bereiken en de hele dag te genieten van duiken.
Aan boord wordt de dag onderbroken door maaltijden samen genomen op het bovendek, weg van de zon ... of regen. Een koud ontbijt wordt gevolgd door een warm ontbijt, lunch, snacks en diner. Als bijgerecht bij vlees of vis bevatten maaltijden altijd verse groenten en dagelijkse salades. Op de Yemaya lijkt het erop dat we constant eten, en we eten goed!

In het oceaantheater:

Ga hiervoor eerst naar de Nevera, een hamerreinigingsstation. Vier minuten later voegden we ons bij onze plek, gelegen aan de westkant van het eiland. Negatieve lancering voor het geval de stroom belangrijker is dan we dachten. Aan de oppervlakte bevindt het water zich op 28 ° C. We steken de thermocline snel over naar 25-meters. De temperatuur is een paar graden gedaald, maar een integrale combinatie van 3mm is perfect genoeg om ons te beschermen. Op 35 meter rocken we tegen de rots en wachten we onze vinnen te bekijken. Het eiland herbergt een grote kolonie groene murenen die het grootste deel van hun tijd doorbrengen met zwemmen in open water. Er is overal en het is een echte evenwichtsoefening om ze niet te storen door ze te verdringen.
Voor ons is het reinigingsstation in volle actie. Vlinders met zwarte neus (Johnrandallia nigrirostris) en rode juffers (Holacanthus-passer) werken op regenboogvijzels (Elagatis bipinnulata) en ledergroepen (Dermatolepis dermatolepis). Adelaarsroggen in strakke formaties vliegen over ons heen.

Ik denk dat het lang geleden is dat ik zo'n actief reinigingsstation zag toen de eerste hamers verschenen. Eén, dan twee en vijf. De rest van de bank is er ook, maar het is zo donker dat we het niet kunnen zien. Een Galapagos, dan twee, parade rustig, majestueus, een zwerm jacks die aan hun staart werken. Hij is de heer van de plaats. Dan komt een zijdeachtige haai, zenuwachtiger, alerter dan zijn neven. Ik heb de indruk op het balkon te zijn, bij een voorstelling van "L'Océan", en dat deze mij om beurten zijn mooiste juwelen presenteert. Voor het eerst is het een schitterende primeur!
Als we weer omhoog gaan, neemt de helderheid weer af. We duiken onder een stortbui op. De lucht is zwart en het zicht is niet meer dan een paar meter. Gelukkig volgde Felix, onze piloot, onze bubbels terwijl we naar zee gingen zwemmen om de surfrand, oppervlakte te vermijden. In Malpelo moet je altijd rekening houden met dit veranderende weer en zo snel mogelijk aan de seinparachute trekken ... anders word je niet aan de oppervlakte gezien.

Malpelo, de tempel van biodiversiteit:

Op onze beurt zullen we "Los mosqueteros" en "d'Artagnan" ontdekken, waar duizenden grootoogten (Caranx sexfasciatus) zich verzamelen in een enorme bal. 'S Avonds gaan ze uit elkaar om te gaan jagen.

Bij "Aquario" is het een heel andere soort die we spotten: radijssnappers (Lutjanus aratus), grote vissen van bijna een meter en meer dan 15 kilo verzameld in een bank die dat in omvang overschrijdt die ik al heb gezien. Ik probeer eronder te gaan om een ​​opname vanuit een lage hoek te maken, maar tot 40-meters is het duidelijk dat zwermen vissen nog steeds en altijd lager zijn dan ik ... en mijn mix Nitrox 32 staat me niet toe om door te gaan naar beneden gaan. Deze bank kan het daglicht verduisteren en het water verstoren omdat de dichtheid en de hoeveelheid uitwerpselen belangrijk zijn ... Ongelofelijk! Onvoorstelbaar! Om nog maar te zwijgen van het feit dat er binnenkort nog een bank bij komt die enkele duizenden skipjacks van de oostelijke Stille Oceaan telt (Sarda chiliensis)!
We hebben deze gigantische bal zo lang vergezeld naar alle diepten, dat we onze luchtreserve bereiken en aan de klim beginnen. Plots maskeert een gigantische schaduw zonlicht. Een walvishaai over 10-meters is net over mijn hoofd gepasseerd richting snappers. Het dier lijkt zijn mond te openen en de ontlasting van de bank in te slikken. We gingen op jacht met geweldige flippers. Maar het flegmatische dier, nonchalant, verdwijnt met een klap van staart in het troebele water. Geluk, het komt plotseling uit de schaduw en zwemt in onze richting!

Bij "La cara de fantasma" ontdekken we een bank gemaakt van honderden barracuda's. De bank beweegt op het oppervlak, waar het water helderder is, en ik stel mijn twee metgezellen, Sten en Javier, voor om te zwemmen om hem te ontmoeten. Helemaal wild zijn de zeedieren van Malpelo niet bang door de aanwezigheid van duikers die hen met volledige gemoedsrust kunnen benaderen. Dit geeft aanleiding tot prachtige ontmoetingen en prachtige foto's en videosequenties.

Hamers in Malpelo?

In de middag beproeven we ons geluk op "El Bajon", een diepere site, ongeveer 36-meters, bezocht door Galapagos-haaien. Nou, we namen het aan ... Zeven of acht grote exemplaren worden aangetrokken door het geluid van een geplette plastic fles water in de deskundige handen van Sten. Ze gaan nooit meer dan tien tot twaalf meter van ons vandaan. Ik ben als op het balkon en ik film, zonder de tijd voorbij te zien gaan. Maar al snel herinnert mijn computer me eraan dat ik geen vis ben en de minuten beginnen te accumuleren. We zullen niet veel langer kunnen blijven ... Dus besluiten we terug te gaan en een andere, ondiepere site te bezoeken. Ik heb nog steeds 110-balken, het is meer dan genoeg.

Ga voor de "Nevera" en het reinigingsstation, op slechts vijftien meter afstand. Een paar minuten later sta ik weer tegenover het blauw, ik film regenboogkrikken in volledige schoonmaak, wanneer een hamer verschijnt aan de rand van mijn gezichtsveld en voor me passeert, twee meter verderop. Is je ooit verteld dat je je adem niet in moet houden tijdens het duiken? Maar dat is wat ik deed. Anders had mijn hamer zonder waarschuwing kunnen vliegen! Hij wordt spoedig vergezeld door een seconde, een derde en vervolgens een goede tien. Ondanks de geringe diepte hoopt de stikstof zich op en begin ik minuten plateau te verzamelen. Maak daar geen grapje mee ... De eerste doos is meer dan 48 zee-uren! Met andere woorden, er is geen doos beschikbaar in geval van een ernstig ongeval en in elk geval wil ik niet het risico lopen het verblijf van Yemaya-klanten in gevaar te brengen. Met tegenzin verlaten we de druppel en gaan terug naar de open zee, omringd door tientallen hamerhaaien ... Een onvergetelijk gezicht, zelfs voor de meest afgematte, wat zeker niet mijn geval is!

Een schaduw hangt over het heiligdom van de mensheid

In Malpelo haat de natuur leegte. In Malpelo zijn alle banken groter. In Malpelo doe je nooit twee keer dezelfde duik en zijn alle vergaderingen mogelijk. Of het nu haaien of andere zeedieren zijn, dieren in het wild worden vermenigvuldigd tot oneindig. Maar de mensenhandelaars jagen rond en deze explosie van het zeeleven wordt extreem bedreigd. Lees de bijlage over illegaal vissen! Anderzijds is de oprichting van het Malpelo Marine Park geen doel op zich en moeten financiële en materiële middelen beschikbaar worden gesteld aan het Colombiaanse leger, de Nationale Natuurparken van Colombia of de Malpelo Foundation. De internationale gemeenschap moet zich realiseren dat Malpelo een universeel erfgoed is en dat het behoud ervan een collectieve financiële inspanning en een gecoördineerde strijd tegen illegale visserij en de verdomde haaienvinhandel over de hele wereld vereist.

               H2O REIS
Sinds 2007 en zijn eerste expeditie bij de Sardine Run, is het doel van H2O Expeditie om groepen duikers te begeleiden naar bestemmingen met zeldzame duiken. Zeldzaam door de ontmoetingen die kunnen worden gemaakt, zeldzaam door hun locatie buiten de gebaande paden, ook zeldzaam door de maagdelijkheid en biodiversiteit van de sites. H2O combineert ze met buitengewone landuitbreidingen, ontmoeting met onbekende culturen, vergeten volkeren, grandioze landschappen of unieke situaties. Voor het derde jaar op rij neemt H2O Voyage duikers mee aan boord van de Yemaya op een van de mythische locaties, de beroemde Marine Corridor Conservation East Tropical Pacific, de "Mount Everest of diving": MALPELO, waarmee de droom wordt vervuld veel grote geliefden. Als je deze bevoorrechte duiken op een unieke plek wilt beleven, neem dan nu contact met ze op voor hun volgende cruises, waarop er nog enkele plaatsen zijn:
10 tot 22 maart 2015,
van 11 tot 23 mei 2015. Neem telefonisch contact op met Julie op 02 41 24 69 05 of per e-mail jtrillot@h2ovoyage.com                 

Tekst en afbeeldingen: Patrick Masse