Zuid-Afrika, binnenkort pinguïnpinguïns?

In Zuid-Afrika hebben pinguïns een strand in Kaapstad overgenomen. De attractie trekt elk jaar toeristen van over de hele wereld. Helaas is hun soort al een eeuw lang achteruitgegaan: het gevolg van klimaatverandering en een oude culinaire traditie.

- Door Margaux Solinas in Kaapstad (Zuid-Afrika).

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

Op Boulders Beach, een strand in de Kaapse regio van Zuid-Afrika, slepen pinguïns zachtjes en onhandig met hun poten. Wit zand, een koude en ruwe zee, de kolonie ziet eruit als een ansichtkaart. Het is geïsoleerd van de dichtstbijzijnde stad, Simon's Town, en biedt een adembenemend uitzicht op de Atlantische Oceaan die tegen de omliggende rotsen botst. Een houten loopbrug vliegt over het leefgebied van deze zeevogels, waar toeristen van alle nationaliteiten genieten van het uitzicht.

De Spheniscus Demersus, naar zijn Latijnse naam, maakt deel uit van een zeer specifieke lijn vogels: de sphenisciden. Volgens de encyclopedie van Universalis zijn dit de enige "Wonen in de koude wateren van het zuidelijk halfrond." Klein van formaat, ze zijn gekleed in een zwart-witte jurk in overeenstemming met hun soort. Elk jaar verliezen ze gedurende 21 dagen hun vermogen om in het water te komen, tijdens hun rui, waarin nieuwe veren verschijnen. Ze voeden zich voornamelijk met scholen sardines en ansjovis. Tegenwoordig zijn zij de laatste vertegenwoordigers van Afrikaanse zuidelijke pinguïns die in een warm deel van de planeet leven.

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

Maar deze kleine wezens, die bezoekers van de regio zo fascineren, worden ernstig bedreigd. Volgens officiële cijfers van het Zuid-Afrikaanse ministerie is hun bevolking in slechts een eeuw tijd met 90% gedaald. In tegenstelling tot de zeventien andere soorten die op de rest van de aarde leven, heeft de Kaapse zeevogel zich niet aangepast aan de opwarming van de aarde en andere ecologische valstrikken. " In zijn eenvoudigste vorm is de ecologische val een habitat van lage kwaliteit waar soorten niet overleven. Sommige organisaties geven echter om hun eigen redenen de voorkeur aan deze omgeving boven andere plaatsen met betere eigenschappen ", legt zoöloog Richard Sherley van het Departement Milieu en Duurzame Ontwikkeling aan de Universiteit van Exeter in Engeland uit. De "ecologische vallen" sluiten ze daarom op in een habitat die ongeschikt is om te overleven en om te functioneren.

foto door Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

Spheniscus Demersu, trouwe pinguïn

Geclassificeerd als een van de bedreigde diersoorten op de rode lijst van de International Union for the Conservation of Nature (IUCN), is de Afrikaanse pinguïn het slachtoffer van een vicieuze cirkel. Je vraagt ​​je af hoe een soort die zo populair is bij toeristen, volgens cijfers van de Zuid-Afrikaanse regering in een eeuw van 32 naar 000 kan zijn overgegaan. Deze familie van pinguïns is echter niet het doelwit van stroperij.

Helaas laat zijn vrij specifieke reproductiemethode het niet toe om zich in een korte periode te verspreiden. De Afrikaanse pinguïn is monogaam. Hij houdt zijn metgezel (of zijn metgezel) voor het leven. Met andere woorden, de zuidelijke vogel verandert pas aan zijn dood van partner. Verre van zich aangepast te hebben aan de gekwelde romantische normen van de eenentwintigste eeuw, kan de bevolking het uitstervenproces dat deze kleine dieren in Zuid-Afrika achtervolgt niet stoppen. Maar hun paringsmodus is niet de belangrijkste oorzaak van de achteruitgang.

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

Man, tussen onrust en manna van geld

Ze zijn ongeveer 60 toeristen per jaar die de planken langs de zee betreden. Smartphones in de hand, klaar voor selfies, met de verbijsterde en nieuwsgierige snavels van de pinguïns achter de winkel, deze bezoekers zorgen voor een constante heen en weer in het gebied. heiligdom. Als de toegangsprijs, 000 Rand, of ongeveer 55 euro, bijdraagt ​​aan het onderzoek en behoud van zeevogels, is de aanwezigheid van mensen een echte paradox. Omdat de belangrijkste reden voor het uitsterven van de zuidelijke soort afkomstig is van de mens.

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

"Het gebrek aan vis is een van de grootste problemen van de Afrikaanse pinguïn, vanwege de olielekkage van de boten in de zee en de overbevissing op de kusten"zegt Richard Sherley, de zoöloog. Industriële visserij is een van de belangrijkste factoren in deze kunstaas. Toch zijn sommige Zuid-Afrikanen zich bewust geworden van het gevaar van het verdwijnen van Kaappinguïns."Hun omgeving wordt steeds meer bedreigd doordat de menselijke ontwikkeling hun leefgebied aantast en de huidige temperaturen stijgen", zegt David Viljoen, een PhD-student aan de Universiteit van Kaapstad in duurzame ontwikkeling. Daarom worden ze nu beschermd door het Department of Environmental Affairs van de Zuid-Afrikaanse regering en zijn de vogels van Kaapstad een toeristische attractie geworden, dus lonend en beschouwd als een collectief belang.

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

"Tegenwoordig is het grootste gevaar dat hen bedreigt inmenging in mensen", legt Louise Gadney uit, boswachter van het South Cape National Reserve, Sanwood, die verantwoordelijk is voor het grondgebied van Boulders Beach. Gekleed in een kaki uniform en een zwart jasje patrouilleert deze jonge vrouw rond het toeristenstrand. Elke dag probeert ze het afval dat door reizigers wordt gegooid op te ruimen, terwijl ze controleert of er geen pinguïns aan kwalen lijden. Ondanks de inspanningen van parkwachters en wetenschappers, vinden brutale toeristen nog steeds een manier om te komen en fysiek met de dieren om te gaan.

Lopen op eierschalen ...

Ongeveer 1967 jaar geleden werden pinguïneieren zeer gewaardeerd door de Zuid-Afrikaanse bevolking. Het verzamelen ervan is sinds XNUMX verboden. Dit gerecht verving de dure struisvogeleieren en veranderde die van de kippen. Een feest voor de smaakpapillen natuurlijk, maar een belofte van de dood voor zeevogels. De culinaire traditie is sindsdien geëvolueerd. Voor de mensen in Kaapstad heeft het eten van Spheniscus demersus-eieren geen zin meer. "Hun nakomelingen hadden nooit het doelwit mogen zijn van onze grootouders", roept Garron Karamitas, een inwoner van Kaapstad, uit. De man is een 'Afrikaans', afstammeling van de Nederlandse koloniën die zich eeuwenlang in Zuid-Afrika vestigden. Het karkas is bijna 90 meter lang."Afrikaanse pinguïns zijn zulke vriendelijke en ongevaarlijke wezens, het had niet mogen gebeuren". Deze eierenjacht begon in de jaren tachtig. Destijds wist de lokale bevolking niet dat een dergelijke praktijk de soort dan zou decimeren. "Het feit dat vorige generaties alleen de eieren aten, laat zien dat ze niet dachten dat de kolonies zouden instorten." getuigt David Viljoen. Elke avond zien de patrouilles van de parkwachters erop toe dat het jagen op eieren niet meer een gewoonte wordt.

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

Inwoners van de regio van Zuid-Afrika, waar pinguïns het hele jaar door samenkomen, lijken zich meer zorgen te maken over het uitsterven van hun nationale soort. "Het is echt teleurstellend dat er nog maar één kolonie in Zuid-Afrika is!" Garron Karamitas is verontwaardigd. "De maatregelen die gedurende twintig jaar worden toegepast, zoals respect voor hun leefgebied of redelijke afstand tot de mens, zouden talrijker moeten zijn, zodat deze unieke kolonie niet uit ons land verdwijnt.", benadrukt de Capetonian.

David Viljoen is het eens met Garron Karamitas, die zich ook zorgen maakt over de toekomst van de zuidelijke vogel.“Het is essentieel dat ze zich blijven voortplanten. Het is erg belangrijk dat de eieren worden beschermd door de overheid met hulp van milieuverenigingen. ” Hun jongen in het hete, de spheniscus demersus, moeten ook worden verplaatst. Hun leefgebied voldoet niet meer aan hun behoeften. Om de kusten opnieuw te bevolken, moet de kolonie andere stranden vinden waar de vis meer in overvloed zal zijn.

Slecht strand

 Kaappinguïns maakten van Boulder Beach en Stony Point (gelegen tussen Kaapstad en Hermanus) hun nest. "Het is een beslissing van de soort en niet gedwongen door de man", specificeert de boswachter Louise Gadney. Het gebied dat als toevluchtsoord voor deze soort dient, is niet de eerste natuurlijke habitat. Hun kolonie werd hier in 1983 voor het eerst waargenomen. Sindsdien is dit strand er volledig door bezet. Wetenschappers hebben daar kleine plastic nissen gebouwd die schuilplaatsen vormen voor zeevogels. Aanvankelijk had de spheniscus demersus de ideale omgeving gevonden, tot de eerste tekenen van gebrek aan voedsel werden waargenomen in de jaren 2000.

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

Tegenwoordig kunnen ze zich daar niet langer alleen onderhouden. Beschermd, verdedigd, maar (nog) niet gevoed door de milieuactivisten en zoölogen van Zuid-Afrika, is hun demografie nog steeds niet positief vooruitgegaan. "Hun overlevingskans daalt", verklaart een onderzoek dat is uitgevoerd door de Universiteit van Exeter en Kaapstad, daterend uit februari 2017. "Jonge pinguïns zoeken naar plaatsen waar de zee lage temperaturen en een hoog chlorofylgehalte heeft" kunnen we lezen, "wat betekent dat ze op zoek zijn naar een sterke aanwezigheid van plankton en vissen die zich voeden ". Maar door de mens veroorzaakte gebeurtenissen zoals industriële visserij, maar ook de opwarming van de aarde (die de aarde ondergaat), verhinderen zo dat de zeevogel zijn nest op een stabiele plek weer opbouwt. De zeestromingen in Kaapstad lijken niet meer geschikt. Toch hebben milieuactivisten niet hun laatste woord gezegd.

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

De spellen zijn niet gemaakt

Niet alles is verloren voor de neven van de pinguïns. David Viljoen bevestigt dat Zuid-Afrikanen nog steeds hopen dat Spheniscus demersus uit zijn as wordt herboren."Het is belangrijk dat de bescherming voortduurt en het zal uiteindelijk nodig zijn om te weten welke kant de mens de komende jaren kiest voor het milieu." Hij zegt. “Als enkele kolonie is de concurrentie om grondstoffen minder voor de Kaapse pinguïns. Dit zou voldoende moeten zijn om een ​​evenwicht te creëren dat, zij het een kleine, een nieuwe populatie Kaapse pinguïns zal doen herleven. "

Foto van Greg Lecoeur

Foto: Greg Lecoeur

Volgens boswachter Louise Gadney wordt er alles aan gedaan om te proberen een “stabiele” kolonie te redden. Voorlopig is er geen ideale oplossing voor de soort, maar wetenschappers zijn ook hoopvol. "We werken samen met de Zuid-Afrikaanse regering om de sardines en ansjovis die zwemmen in de wateren bij Boulders Beach en Stony Point te conserveren." zegt Richard Sherley met zelfverzekerde ogen. Het strand maakt al deel uit van een natuurreservaat en vissen is daar ten strengste verboden. Wetenschappers willen deze bescherming uitbreiden naar de omgeving en staan ​​er niet alleen voor: veel natuurbeschermingsinitiatieven, zoals beschermde mariene gebieden, worden ook ondersteund door de overheid. De volgende stap is het creëren van nieuwe nederzettingen in de Westkaap, "In een rijke habitat" bevestigt de wetenschapper. "We zijn optimistisch over de situatie, de achteruitgang kan worden gestopt of zelfs teruggedraaid, als de mens zijn omgeving respecteert".

Artikel door Margaux Solinas