Ik herinner me een tijd dat ik op reis ging. Een tijd waarin, mijn koffer inpakken en naar het vliegveld gaan, nou ja, het was routine! Ja, maar hier is het dan, bijna een jaar na een lange pandemiecrisis, lijken deze reizen mij slechts verre herinneringen te zijn ... Anne Ramos van de blog in onze bubbels stelde voor om deze blog te schrijven voor een artikel carnaval om mijn drie favoriete bestemmingen te bespreken. Ik accepteerde natuurlijk meteen. Als ik eerst wilde praten over mijn drie beste reizen, stond ik al snel voor een probleem. Ik heb jarenlang de kans gehad om te reizen, ook goede reisherinneringen, ik heb er mijn koffers vol mee.
Maar om eerlijk te zijn, van al deze avonturen is het niet per se wat ik onder water te zien kreeg, waardoor ik me de ene plaats herinnert in plaats van de andere.
Ik herinnerde me al snel mijn reizen naar Indonesië. Elke ervaring in dit land was anders. Elk bezoek bleek onafscheidelijk te zijn van een ontmoeting met een personage en vaak het begin of de voortzetting van een vriendschap.
Bali:
Vanaf mijn eerste reis naar Bali was het liefde op het eerste gezicht. The Island of the Gods is een speeltuin met een veelvoud aan duikplekken. Het is ook een plek met een magische cultuur en tradities. De Balinezen zijn super gastvrij en ik was al snel betoverd door hun vriendelijkheid.
Tijdens elk van mijn reizen naar het hart van deze regio, bevond ik me in het kleine dorpje Amed. Er zijn veel Fransen die zich daar hebben gevestigd. Dit is het geval van Antoine Martin, de baas van Bali Duiktocht. Dit kleine stukje paradijs ligt net voor Tulamben en is een bekend geheim. Voor mij blijft het mijn favoriete duikplek. De duiken vanaf de kust zijn schitterend en divers. We blijven dicht bij Tulamben voor fans van Liberty. Op Bali associëren we de plek vaak met de macro, nou ja, het is waar, we kunnen daar ook mantaroggen en mola-molas zien. Maar Amed is ook een heleboel sites, min of meer diep, waar we pelagisch vinden. Dit soort rustige plek blijkt goed bekend te zijn bij Antoine, die niet alleen een uitstekende trainer is, maar ook elk hoekje en gaatje kent als zijn broekzak. Om de dag af te sluiten, wachten op het strand verschillende kleine restaurants en verschillende reggaebars met de zoete naam Wa Wa We 1, Wa Wa We 2 en Wa Wa We 3 op je.
Bali is een groot eiland dat veel andere geheimen verbergt, zoals de Gili-eilanden of Ubud (zeer toeristische plaats), landinwaarts. Eén ding is zeker: elke keer als ik op reis ga, vertrek ik blij, verfrist en met mijn hoofd vol goede herinneringen!
Wangi Wangi in Wakatobi:
Reageren op de uitnodiging van Robin Cuesta voor Sulawesi Dive Trek, Ik ging naar dit kleine Indonesische paradijs. Nou, toegang was destijds niet gemakkelijk, het lijkt mij dat het sindsdien is geregeld. Er was zelfs sprake van het openen van een rechtstreekse vlucht met Bali. Als Bali de fout heeft een zeer grote westerse invloed te hebben, is het hier niet. Wangi Wangi straalt authenticiteit uit.
Het is een heel klein eiland, verstoken van een groot toeristenhotel, en eerlijk gezegd, des te beter. De toeristen die ik tijdens mijn reis daar ontmoette, werden op de vingers van één hand geteld. Een echte verandering van omgeving, niet één persoon om te klagen !! Voor maaltijden smullen we in kleine warung die heerlijke gerechten aanbieden, we kunnen ook eten op de markt, wat absoluut schitterend is. En er zijn ook de lala-pan, onmisbare gourmet-loketten met minstens twee sterren in de gids boui-boui. Natuurzijde, rondom het eiland, prachtige mangroven in het hart waarvan ik tot mijn verbazing, ondanks het verkennen in het hart van de natuur, slechts een paar wilde insecten zag. Toch een kleine teleurstelling. Ik moet oog in oog zijn gekomen met een zeekrokodil, het zal voor een volgende reis zijn. Het beste voor het einde, de duiken ...
Er is daar een grote diversiteit aan koralen. Cousteau beschreef het tijdens zijn bezoek aan de regio in de Belle Epoque als onderwaternirvana. Als het waar is dat ik veel zeer mooie koralen in zeer goede gezondheid heb gezien, werd ik daarentegen gekenmerkt door de afwezigheid van pelagische soorten. Misschien waren we te dicht bij de kust?
Als Robin me had uitgenodigd, was dat inderdaad om samen het enorme netwerk van grotten te verkennen dat overal op het eiland maar ook in de hele regio Sulawesi opdook. Die op Wakatobi, echte cenotes, zijn gemakkelijk toegankelijk en zijn perfect voor een initiatie tot grotduiken. Het is nog leuker als je je realiseert dat het kan zonder waterdicht te zijn, een waar genoegen.
Enige nadeel, helaas, er is er altijd wel een met wat vervuiling. Deze kleine cenotes bevinden zich in het hart van de stad. Dit waterpunt wordt door de hele bevolking gebruikt voor de was en de was. Dit is een probleem dat door de lokale bevolking was genegeerd voordat Robin arriveerde.
Toen hij ze al het afval liet zien dat hij had gevonden, reageerde de gemeenschap onmiddellijk positief. Het moet gezegd worden dat in dit zeer specifieke geval de echte boosdoeners de fabrikanten bleken te zijn die, in Indonesië, om de kosten te verlagen en de verkoop te verhogen, alles in één rozet vervaardigen en verkopen.
De Zee van Bandas en de Raja Ampat:
Oké, ja, ik speel een beetje vals. Het zijn twee verschillende plaatsen ... Maar ik kon de een of de ander niet missen. In termen van duiken lijkt het mij dat de zee van banda's een van de mooiste ervaringen is die ik in mijn leven heb gehad. De Bandaszee is misschien nog wel rijker dan de Raja…. Als dit moeilijk te geloven klinkt, is het echt hoe ik me voel. Het lijkt mij dat deze in termen van fauna en flora gevarieerder en dichter waren. We weten niet meer waar we moeten zoeken! Dingen gaan alle kanten op!
De Raja Ampat, de naam die de eilanden van de vier koningen betekent, is hoe prachtig ook, ik ben van plan daar zo snel mogelijk terug te keren om een Franse NGO te steunen " De Sea-People Die werkt samen met de lokale bevolking aan het herstel van koraalriffen. Je kunt in dit opzicht ook je kleine zandkorrel erin leggen en dit paradijs één laten blijven door een koraal te adopteren of door een van hun tuinmannen te subsidiëren. De Rajas zijn een prachtige bestemming zowel op het land als op zee, de lokale bevolking heeft een ongelooflijke glimlach en elke ontmoeting is een rijke ervaring. Dit is het grote verschil met de Bandaszee. Daar kom je niemand tegen en ga je niet aan wal.
Het laatste woord:
Kortom, een reis beperkt zich niet tot onderwaterplezier. Je kunt je ook onderdompelen in de lokale cultuur, nieuwe vriendschappen sluiten. Elke reis, door deze ervaringen, heeft me in staat gesteld iets meer over mezelf te leren. Een reis hangt volledig af van de introspecties die men daar maakt. Deze vormen ons en stellen ons in staat onszelf beter te maken.
Artikel en foto door Christophe Chellapermal.
Blog: Klik hier voor de bloglink: In onze bubbels